ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΔΟΞΑΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΗ ΓΕΡΑΚΗ
Από το Διον. Κουγιανό
Πολιτικό Μηχανικό
Τ. Πρ. Κεφ.-ΙΘ.Πειραιά
Η κήρυξη του πολέμου, 28ηΟκτωβρίου 1940, με βρήκε μαθητή στο πρώτο γυμνάσιο Πειραιά (Ιωνίδειο). Τα σχολεία αμέσως έκλεισαν. Ο Πειραιάς δέχονταν τις πρώτες βόμβες. Εγώ επέστρεψα στην Πύλαρο στο χωριό μου Μακριώτικα. Εκεί έμεινα αποκλεισμένος. Με το βοήθεια κάποιων καθηγητών, αποκλεισμένων κι αυτών στην Πύλαρο, πέρασα μερικές τάξεις ακόμη του Γυμνασίου «ως κατ’ οίκον διδαχθείς» και το σχολικό έτος 1942-1943, για να τελειώσω το γυμνάσιο, βρέθηκα να φοιτώ στην 6η τάξη του εξατάξιου γυμνασίου αρρένων Αργοστολίου.
Εκεί πρωτογνώρισα τον Παναγή Γεράκη. Με εντυπωσίασε το πόσο με καλοδέχτηκε τόσο αυτός όσο και οι άλλοι συμμαθητές. Τυχαία καθήσαμε στο ίδιο θρανίο. Συνδεθήκαμε με μια συμμαθητική φιλία από αυτές που γίνονται στα μαγευτικά εφηβικά χρόνια και συνεχώς ανανεώνονται στη μετέπειτα ζωή. Ο Παναγής κατάγονταν από την ιστορική οικογένεια των Γεράκη. Γιός του Κων/νου Γεράκη και της Ελένης το γένος Καβαλλιεράτου. Ο πατέρας του εκλέχτηκε δύο φορές βουλευτής 1902 και 1915 και υπήρξε Δήμαρχος Αργοστολίου συνεχώς από 1-9-1926 έως 3-11-1941 οπότε απομακρύνθηκε βίαια από τους Ιταλούς κατακτητές.
Ο Παναγής είχε ευρύτερη μόρφωση και καλλιέργεια πέραν της μαθητικής, είχε γνώσεις Γαλλικής από τη Γαλλική Σχολή Αργοστολίου (Alliance Frangaice) και γνώσεις μουσικής – βιολι – από τη Φιλαρμονική Σχολή Αργοστολίου. Ήταν ευθύς, ακέραιος, φιλικός, υψηλού ήθους άνθρωπος που μπορούσαμε να τον εμπιστευόμαστε. Στην περίοδο αυτή 1942-1943 είχε ολοκληρωθεί η Ιταλική Κατοχή. Τα επτάνησα είχαν προσαρτηθεί στην Ιταλική Αυτοκρατορία. Οι Ιταλοί επεδίωκαν την πλήρη Ιταλοποίηση των Νησιών. Πρώτη τους ενέργεια ήταν να καθιερώσουν την Ιταλική γλώσσα. Αυτή επέβαλαν στο γυμνάσιο ως πρωτεύον μάθημαα ενώ η Ελληνική ήταν δευτερεύον. Επέβαλαν ακόμη πολλούς άλλους περιορισμούς. Τότε εμείς αντιδράσαμε. Δημιουργήσαμε μια Εθνική Μαθητική Αντίσταση με κύριο σκοπό να πολεμήσουμε, να αποτρέψουμε την επιδιωκόμενη Ιταλοποίηση. Η οργάνωση αυτή ονομάστηκε Μ.Α.Ν. (Μαθητική Αντίσταση Νεολαίας). Πρωτεργάτης και ένας από τους ιδρυτές της οργάνωσης αυτής ήταν και ο Παναγής Γεράκης. Αυτός εμύησε κι εμένα. Έτσι εγώ, ο Παναγής και ο αείμνηστος συμμαθητής μας ο Σπυράγγελος Παπανασταστάτος (ο αναφερόμενος στην εντοιχισμένη πλάκα του 1ουΓυμνασίου – 1ου Λυκείου Αργοστολίου), αποτελέσαμε μία τριάδα αντιστασιακή. Η οργάνωση ήταν συγκροτημένη κατά τριάδες. Εκπρόσωπος και σύνδεσμος με τους ανωτέρους της οργάνωσης ήταν ο Γεράκης. Αυτός ερχόταν σε επαφή και συνεργάζονταν με αντιστασιακούς άλλων οργανώσεων όπως του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ε.Α.Μ.) κ.λ.π. Ο Σπυράγγελος σκοτώθηκε από τους Γερμανούς στα δέκα οκτώ (18) του χρόνια. Οι συναντήσεις μας γίνονταν στο σπίτι του Γεράκη και του Παπαναστασάτου. Όταν πηγαίναμε στο σπίτι του Γεράκη καθορισμένη ώρα, εκάναμε συνεννόηση, με τον Παναγή (επειδή το σπίτι του παρακολουθούσαν Ιταλοί) ότι όταν φθάναμε στο πεζοδρόμιο και πριν κτυπήσουμε την πόρτα να προσέχαμε εάν θα ακούγαμε να παίζει βιολί και τότε δεν θα μπαίναμε. Ο Παναγής έπαιζε κάποιο σκοπό, τράβαγε και μερικές προειδοποιητικές μακρόσυρτες δοξαριές που εμείς τις λέγαμε αντιστασιακές και τότε φεύγαμε.
Η τάξη μας αυτή 1942-1943 υπήρξε μια ιστορική τάξη. Αυτή πρωτοστάτησε στη μαθητική εθνική αντίσταση. Ξεσήκωσε το γυμνάσιο Θηλέων Αργοστολίου, την Εμπορική Σχολή, το γυμνάσιο Ληξουρίου και των Κεραμιών. Ο Παναγής πρωτοστάτησε σ’ αυτό τον αγώνα, που απέτρεψε την Ιταλοποίηση της μαθητιώσας νεολαίας.
Ύστερα αποφοιτήσαμε, οι Ιταλοί κατέρευσαν και ακολούθησαν τα γνωστά ιστορικά γεγονότα του εικοστού αιώνα. Εμείς σκορπίσαμε άλλος εδώ κι άλλος εκεί. Εντάχθησαν σε οργανώσεις πήραν μέρος στον Εμφύλιο κλπ. Η πορεία του Παναγή Γεράκη είναι γνωστή. Έγινε Δικηγόρος με μεγάλη εμβέλεια Κοινωνική, Εθνική και Κεφαλλονίτικη. Συνέχιζε να μάχεται. Εκλέχτηκε δύο φορές βουλευτής με πολυσχιδή πλούσια δράση σε όλους τους κοινωνικούς τομείς. Για τη Κεφαλλονιά και τα προβλήματά της, που ήταν ιδιαίτερα μεγάλα και καυτά μάλιστα μετά τους σεισμούς του 1953, αγωνίστηκε με ιδιαίτερο ζήλο για τη προώθηση και επίλυσή τους. Αγωνίστηκε για το περιβάλλον και τη διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όταν ξέσπασε το εκκλησιαστικό ζήτημα του τεμαχισμού του ιερού σκηνώματος του Αγ. Γερασίμου. Συνεργάστηκε με τα εκτός Κεφαλλονιάς, Κεφαλληνιακά σωματεία και ήταν μεγάλη η συμβολή του. Πάντοτε έθετε τη Κεφαλλονιά πάνω από όλα. Δεν δίσταζε να έρθει σε σύγκρουση με το κόμμα του προκειμένου να εξυπηρετήσει τη Κεφαλλονιά. Ο Παναγής Γεράκης είχε τη δική του πολιτική φιλοσοφία, όμως ήταν ανεξίγνωμος, δέχονταν την άλλη άποψη. Ήταν γνήσια δημοκρατικός. Μνημείο είναι η ομιλία του που έγινε την 27-10-2011 στο Γενικό Λύκειο Αργοστολίου, για τον καθηγητή Ευθύμιο Κουρούκλη που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς. Δεν απέβαλε ποτέ την ευαισθησία με την οποία δρούσε κατά την περίοδο της μαγείας των μαθητικών χρόνων (πάντα έφηβος). Το 1981 επήρε την πρωτοβουλία, έψαξε και μας βρήκε, περίπου σαράντα χρόνια μετά, όλους τους παλιούς συμμαθητές της ιστορικής τάξης 1942-1943, όσοι βέβαια είχαμε απομείνει και επιβιώσει, ύστερα από τα δραματικά γεγονότα που περάσαμε τον ταραγμένο μισό περίπου αιώνα της ζωής μας. Ο Παναγής μας κάλεσε σε μια πρώτη συνεστίαση στο λιμανάκι στο Αργοστόλι εκεί με εξαιρετική συγκίνηση θυμιθήκαμε … και τι δεν θυμιθήκαμε και δεν είπαμε … Από τότε κάθε καλοκαίρι τον Αύγουστο συναντιόμαστε σε κάποιο κέντρο στο Αργοστόλι. Μια φορά ο Παναγής μας δέχτηκε στο σπίτι του, κάποια άλλη τους κάλεσα στο σπίτι μου στην Πύλαρο και άλλη ο Λευτέρης ο Τραυλός στο Ρατζακλί. Πέρισυ Αύγουστος 2013 συναντηθήκαμε στο Κέντρο «Παλιά πλάκα» στο Αργοστόλι. Πολλές φορές ερχόνταν μαζύ του η σύζυγός του Γερασιμούλα και η κόρη του Μαριάντζη. Εφέτος πρώτη φορά ο Παναγής Γεράκης θα απουσιάζει … Για μας όμως πάντα θα υπάρχει. Καταγράφηκε Άξιος στην Ιστορία.-
