skip to Main Content
AN 71

ΤΑ «ΜΙΣΑ & ΜΕΤΕΩΡΑ ΒΗΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΑΛΑΦΑΤΗ

Υπάρχει ένα ερώτημα που πλανάται στην πολιτική πιάτσα του νησιού μας τις τελευταίες μέρες: Ο Αλέκος Καλαφάτης εγκατέλειψε την πολιτική για να γίνει συγγραφέας ή μήπως έγινε συγγραφέας για να επιστρέψει στην πολιτική;

Αν και ο χρόνος είναι αυτός που θα δώσει απάντηση εμείς εδώ θα ασχοληθούμε με αυτό καθ’αυτό το βιβλίο του. Μετά και την δεύτερη παρουσίασή του στην Κοργιαλένειο μπροστά στο Κεφαλονίτικο κοινό, οι απόψεις διίστανται: Πόσο, τα όσα περιγράφονται στις 618 σελίδες του, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;

Μία απάντηση έδωσε ο ίδιος ο Αλέκος Καλαφάτης το περασμένο Σάββατο όταν διηγήθηκε τι του είπε ένας Αργοστολιώτης στο Λιθόστρωτο: «Μόνο αγγελούδια διαβάζω στο βιβλίο» του είπε… Ενώ ο ίδιος ο συγγραφέας πρόσθεσε ότι στα πρόσωπα φροντίζει να αναδείξει την θετική πλευρά παραλείποντας τα όποια αρνητικά.

Τι είναι λοιπόν αυτό το βιβλίο; Μα ουσιαστικά η προσωπική άποψη του συγγραφέα για τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που σημάδεψαν μία μεγάλη περίοδο τα δρώμενα στο νομό μας. Δηλαδή μία υποκειμενική και όχι αντικειμενική θεώρηση των γεγονότων. Είναι μία προσπάθεια να «εξωραιστούν» και να «αθωωθούν» στα μάτια του αναγνωστικού κοινού, τόσο ο ίδιος, όσο στο σύνολο της η «ομάδα Καλαφάτη» για την πολιτική τους δράση και κυρίως για το κομμάτι εκείνο που σημάδεψε αρνητικά  την πολιτική ιστορία των νησιών μας.

Ο αναγνώστης του βιβλίου που έχει ζήσει πολλά από τα γεγονότα που αναφέρονται σε αυτό νοιώθει ότι λείπει το στοιχείο της αυτοκριτικής και σε κάποιες περιπτώσεις της ειλικρινούς συγγνώμης για όσα αρνητικά περιγράφονται. Φαίνεται  στις αρνητικές εξελίξεις η ευθύνη να βαραίνει την «άλλη πλευρά» και όχι την «ομάδα Καλαφάτη».

Την ίδια στιγμή είναι ουσιαστικά «εξαφανισμένη» από το «κάδρο» του βιβλίου μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στα γεγονότα που περιγράφονται. Απλά δεν «υπάρχουν» στο βιβλίο ή αρκούνται σε αόριστες, γενικόλογες αναφορές. Ο λόγος προφανής: Ήταν πολιτικά απέναντι στον Αλέκο Καλαφάτη και στην ομάδα του.

Το βιβλίο είναι μοιρασμένο δυσανάλογα: Το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι στην ακμή και στις νίκες της «ομάδας», πολύ μικρότερο αυτό που αναφέρεται στις ήττες και στην παρακμή. Λογικό…

Εν κατακλείδι, τα «βήματα» του Αλέκου Καλαφάτη είναι «μισά»… Και σε πολλές περιπτώσεις «μετέωρα» διότι οι καταστάσεις περιγράφονται μονόπλευρα και με τρόπο που σίγουρα σηκώνει συζήτηση κυρίως για όσους τις έζησαν και πρωταγωνίστησαν. Είναι πάντως ένα πόνημα που διαβάζεται εύκολα όμως σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνει ολοκληρωμένη την πραγματική εικόνα των γεγονότων.

Back To Top