skip to Main Content

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΠΑΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ “ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΓΥΡΟΛΟΓΟΥΣ”

Ειδική μνεία στην ομιλία του έκανε ο Παρίσης για αυτούς που τον πολεμούν για τους “πολιτικούς γυρολόγους” όπως τους ονόμασε:

Ανέλαβα πριν τρισήμιση χρόνια το Δήμο.

   Κουράστηκα να έχω κάθε μέρα πόλεμο από αυτούς, που δήθεν αγαπάνε τον τόπο και το Ληξούρι.

   Προσπάθησα να φτιάξω το δρόμο του Αγίου Σπυρίδωνα.

Εστελναν ανώνυμα γράμματα με καταγγελίες για να σταματήσει.

   Προσπάθησα, και τα κατάφερα, να εντάξω σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα, το έργο της δημιουργίας του ενυδρείου στο Λιμεναρχείο.

   Δεν έρχονταν στο δημοτικο συμβούλιο να το ψηφίσουν για να μην γίνει, λες και θα το έκανα στην Τουρκία και όχι στο Ληξούρι μας.

   Εγώ όμως το κατάφερα και το έργο σε λίγο ξεκινάει.

   Το ενυδρείο είτε το ήθελαν είτε δεν το ήθελαν θα είναι στο Ληξούρι.

   Προσπάθησα, και τα κατάφερα, να εντάξω ένα μεγάλο έργο για το Ληξούρι, στο ΕΣΠΑ με προϋπολογισμό 3.800.000 ευρώ.

    Αλλάζουμε όλο το δίκτυο ύδρευσης της πόλης, δίνουμε τέλος στους καρκινογόνους αμυαντοσωλήνες,

δίνουμε τέλος στο 65% της διαρροής του νερού που χάνονταν, με αποτέλεσμα να μένει χωρίς νερό η πόλη το καλοκαίρι και το δίκτυο ύδρευσης γίνεται σύγχρονο και υγιεινό.

   Με πολέμησαν και γι αυτό οι ευπατρίδηδες του Ληξουρίου.

   Με πολέμησαν και γι αυτό αυτοί που προσποιούνται ότι αγαπάνε το Ληξούρι.

   Χρειάστηκε να κάνω δέκα Δημοτικά Συμβούλια για να ψηφιστεί η μελέτη να φτιάξω το δίκτυο ύδρευσης του Ληξουρίου.

   Δεν τους ενδιέφερε να γίνει το έργο, αλλά πως θα με καταγγείλουν για τον τρόπο που έφτιαξα την μελέτη.

   Και ξέρετε φίλοι μου πως την έφτιαξα;

       Η μελέτη του ίδιου έργου στο Αργοστόλι, από τους προηγούμενους, κόστισε 250.000 ευρώ στο Δήμο.

   Εγώ για το Ληξούρι την έφτιαξα με 40.000 ευρώ.

   Προτιμούσαν λοιπόν να πίνετε νερό από αμυαντοσωλήνες, προκειμένου να μην γίνει το έργο στο Ληξούρι από τον Παρίση.

   Εγώ όμως κι εκεί τους νίκησα, κι εκεί τα κατάφερα.

   Και το έργο εντάχθηκε και σε λίγο το Ληξούρι θα πίνει το νερό που του αξίζει.

   Προσπάθησα να φτιάξω το παλιό δημοτικό σχολείο Ληξουρίου.

   40 χρόνια κλειστό.

   Πέρασαν Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Νομάρχες, Βουλευτές, Υπουργοί Κεφαλονίτες και κανένας δεν έβαλε πάνω ένα καρφί, ένα κιλό μπογιά και το κτίριο αποτελούσε την μεγάλη ντροπή της πόλης.

   Εγώ τουλάχιστον κατάφερα και πήρα από το κράτος 1.000.000 ευρώ για να το υποστηλώσω, να ανακαινίσω εξωτερικά το κτίριο και να φτιάξω τους περιβάλλοντες χώρους.

   Αυτοί δεν μπόρεσαν να βάλουν ένα καρφί επάνω κι εγώ βάζω 1.000.000 ευρώ.

   Πρέπει να πάω στην φυλακή γι αυτό;

   Πρέπει να τιμωρηθώ γιατί φτιάχνω το Δημοτικό σχολείο;

   Ή μήπως πρέπει να τιμωρήσετε αυτούς, που από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε το έργο, απειλούν τους υπαλλήλους της πολεοδομίας ότι είναι παράνομο, και

στέλνουν ανώνυμα απειλητικά γράμματα για να σταματήσει το έργο;

   Δεν το ψήφισαν στα δημοτικά συμβούλια.

   Διέσυραν τα ληξουριωτόπουλα – αρχιτέκτονες που έφτιαξαν την μελέτη.

   Είναι ντροπή τους όλα αυτά που κάνουν.

   Αλλά τους λέω από αυτό το βήμα ότι το έργο εμείς το μελετήσαμε, το εντάξαμε και τώρα το φτιάχνουμε.

   Το Καταφέραμε και αυτό και σε λίγο ενυδρείο στο Λιμεναρχείο και Δημοτικό Σχολείο θα αποτελούν ένα μικρό πάρκο – κόσμημα για την πόλη και την περιοχή.

Αυτοί οι ευπατρίδηδες του Ληξουριού ας κρατήσουν την κακία τους και μαζί με αυτήν τις φωτογραφίες του Δημοτικού με τα σάπια παράθυρα, τα σπασμένα τζάμια και τα νάυλον που κρέμονταν για διαφήμιση της πόλης.

   Τους αφήσαμε πίσω και σε αυτό, προχωράμε μπροστά και τώρα είναι η δική σας ώρα να τους δώσετε την δική σας απάντηση.

Προσέξτε.

Η απάντηση πρέπει να είναι σκληρή.

Πέστε τους ότι το Ληξούρι και η Παλλική δεν τρώνε κουτόχορτο.

   Πέστε τους ότι έχετε καταλάβει ότι είναι υποκριτές και δεν αγαπάνε αλήθινα τον τόπο.

   Το μόνο που κάνουν τρία χρόνια τώρα, αδιαφορώντας για τη ζημιά που προκαλούν στο Ληξούρι, είναι να σαμποτάρουν τα πάντα προκειμένου να με κατεβάσουν από την καρέκλα του Δημάρχου και να κάτσουν οι ίδιοι σε αυτή.

   Μόνο αυτό τους νοιάζει.

   Μόνο αυτό σκέφτονται.

   Μόνο αυτή είναι η αγωνία τους.

   Εμενα φίλοι Ληξουριώτες, με αξίωσε ο θεός να έχω πολλές καρέκλες στην ζωή μου.

   Σε αυτήν όμως την καρέκλα που κάθομαι, δεν κάθομαι ούτε για τον μισθό, ούτε για να βιοποριστώ από την πολιτική, αλλά κάθομαι γιατί είναι η αγάπη μου και το μεράκι μου να προσφέρω ότι μπορώ στον τόπο μου.

   Αυτοί για την καρέκλα δεν διστάζουν να πηγαίνουν από κόμμα σε κόμμα, από δημοτική παράταξη σε δημοτική παράταξη.

   Είναι πολιτικοί γυρολόγοι, καιροσκόποι και έχουν αρρωστημένα μυαλά.

Γιατί δεν καταλαβαίνουν  ότι, όταν πολεμάς έναν δήμαρχο που αγωνίζεται, όταν πολεμάς να σταματήσεις τα έργα στον τόπο σου για να μην κερδίσει πολιτικά ο αντίπαλός σου, όταν προσφέρεις τέτοιες κακές υπηρεσίες στον τόπο σου

Τότε μόνο ένας δρόμος υπάρχει για σένα.

   Πρέπει άμεσα να σε αναλάβει η ιατρική επιστήμη.”

Back To Top