15 κοφτές και δύσκολες ερωτήσεις προς τον Δήμαρχο Ληξουρίου Μετα από ρεπορτάζ σε Αρμόδιους στην Κρουαζιέρα

Η συζήτηση για την κρουαζιέρα στο Ληξούρι γίνεται με καλές προθέσεις, αλλά φαίνεται να ξεκινά από λάθος σημείο. Στην κρουαζιέρα δεν ξεκινάς από τις υποσχέσεις και τα φυλλάδια. Ξεκινάς από το αν ο προορισμός μπορεί να δουλέψει στην πράξη και αν θα ξαναδεί πλοία μετά την πρώτη χρονιά.
Ένα φαινόμενο που βλέπουμε συχνά είναι το εξής. Έρχεται ένας σύμβουλος, παρουσιάζει ωραίο αφήγημα, όμορφα brochures, καλές επαφές με εταιρείες και δημιουργεί προσδοκίες. Τα πλοία μπορεί να έρθουν μία φορά από περιέργεια ή λόγω σχέσεων. Όταν όμως δουν την πραγματικότητα στο έδαφος, αν οι εκδρομές δεν πουλάνε και αν η λειτουργία είναι δύσκολη, απλώς δεν επιστρέφουν. Τότε ο σύμβουλος έχει ήδη πληρωθεί και το πρόβλημα μένει στον τόπο.
Εδώ μπαίνει και το θέμα σύγκρουσης συμφερόντων. Όταν ένας σύμβουλος δουλεύει μόνο για μία περιοχή του νησιού, είναι λογικό να προωθεί αυτό που τον πληρώνει, χωρίς να τον απασχολεί ιδιαίτερα τι συμβαίνει στο υπόλοιπο νησί. Αυτό όμως δεν είναι πάντα προς όφελος της Κεφαλονιάς συνολικά.
Η Κεφαλονιά είναι ένα brand. Ο επιβάτης δεν αγοράζει Δήμο ή λιμάνι !! Αγοράζει νησί, Κεφαλονιά !!! Όταν κάθε περιοχή κινείται μόνη της, χωρίς διάλογο και χωρίς κοινό σχέδιο, το αποτέλεσμα είναι διάσπαση και όχι ανάπτυξη. Αυτό θυμίζει περισσότερο τοπική πολιτική παρά σοβαρό αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Στην πράξη, την κρουαζιέρα δεν τη κινούν οι Δήμοι. Τη κινούν οι κεντρικοί πράκτορες στην Αθήνα. Οι εταιρείες δεν έχουν εκπροσώπους στα νησιά. Οι αποφάσεις για το αν ένα λιμάνι θα μπει ή θα βγει από τα προγράμματα περνούν από τα κεντρικά γραφεία και από το αν οι εκδρομές πουλάνε.
Σήμερα, πάνω από το 70 τοις εκατό των εκδρομών στην Κεφαλονιά πηγαίνει στη Μελισσάνη και στη Δρογκαράτη. Αυτά είναι τα δοκιμασμένα προϊόντα. Από το Ληξούρι όμως η διαδρομή μέχρι εκεί είναι περίπου μιάμιση ώρα και άλλη μιάμιση στην επιστροφή. Σχεδόν τρεις ώρες σε λεωφορείο. Αυτό είναι κάτι που οι εταιρείες το βλέπουν ως σοβαρό μειονέκτημα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό. Τι καινούργιο θα πουληθεί από το Ληξούρι; Ένα οινοποιείο με περιορισμένη χωρητικότητα; Ένας φάρος; Η παραλία Ξι; Είναι αυτά αρκετά για να στηρίξουν επαναλαμβανόμενες προσεγγίσεις;
Υπάρχουν και βασικά λειτουργικά ζητήματα. ISPS, έλεγχος επιβατών, ροή κόσμου, ασφάλεια, αλλά και το πιο κρίσιμο. Το clearance του πλοίου. Στο Ληξούρι δεν υπάρχει μόνιμη παρουσία Λιμενικού. Άρα πώς ακριβώς θα γίνεται αυτό, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς ρίσκο για την εταιρεία;
Τέλος, αν την ίδια μέρα υπάρχει πλοίο στο Αργοστόλι και πλοίο στο Ληξούρι, ποιος συντονίζει το νησί; Υπάρχουν αρκετά λεωφορεία, οδηγοί και υποδομές ή απλώς ελπίζουμε ότι θα πάνε όλα καλά;
Η κρουαζιέρα δεν συγχωρεί ελπίδες. Θέλει σχέδιο, ενότητα και σωστή σειρά. Αλλιώς, έρχεται μια φορά και φεύγει
15 κοφτές και δύσκολες ερωτήσεις προς τον Δήμαρχο
Ποιο είναι το συγκεκριμένο σχέδιο ώστε τα πλοία που θα έρθουν να επιστρέψουν και τη δεύτερη χρονιά;
Ποιες εκδρομές θα πουλιούνται από το Ληξούρι και σε τι διαφέρουν ουσιαστικά από αυτές που ήδη πουλιούνται από το Αργοστόλι;
Πώς απαντάτε στο γεγονός ότι πάνω από το 70 τοις εκατό των εκδρομών σήμερα πάει στη Μελισσάνη και στη Δρογκαράτη;
Έχει ληφθεί υπόψη ότι από το Ληξούρι η διαδρομή προς αυτά τα σημεία αυτά είναι περίπου τρεις ώρες συνολικά με λεωφορείο;
Πιστεύετε ότι αυτό είναι ελκυστικό για επιβάτες κρουαζιέρας με περιορισμένο χρόνο;
Έχουν συμφωνήσει οι κεντρικοί πράκτορες στην Αθήνα ότι μπορούν να πουλήσουν εκδρομές με αφετηρία το Ληξούρι;
Ποιος ακριβώς αποφασίζει ποιες εκδρομές θα μπουν στο πρόγραμμα των πλοίων, ο Δήμος ή οι πράκτορες;
Ποια νέα εμπειρία προσφέρει το Ληξούρι που να δικαιολογεί ξεχωριστό λιμάνι κρουαζιέρας;
Πώς απαντάτε σε όσους λένε ότι πρώτα έγινε η επικοινωνία και μετά ψάχνουμε τις υποδομές;
Υπάρχει ISPS χώρος και πλήρες σχέδιο διαχείρισης επιβατών ή είναι ακόμα υπό σκέψη;
Πώς θα γίνεται το clearance των πλοίων χωρίς μόνιμη παρουσία Λιμενικού στο Ληξούρι;
Ποιος θα αναλάβει αυτή την ευθύνη στην πράξη και με ποια διαθεσιμότητα;
Τι θα γίνει αν την ίδια μέρα υπάρχουν πλοία σε Αργοστόλι και Ληξούρι;
Υπάρχουν οι πόροι;
Έγινε διάλογος με τους φορείς που ήδη διαχειρίζονται την κρουαζιέρα στο νησί ή κινήθηκε κάθε Δήμος μόνος του;
Αν μετά από ένα ή δύο χρόνια τα πλοία σταματήσουν να έρχονται, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη και τι θα έχει μείνει στο νησί;






