skip to Main Content
1

Απιστίες

Τα πεθερικά μου κατέβηκαν στο Αργοστόλι πρίν το τέλος του πολέμου με τα παιδιά τους πολύ μικρά. Ο πεθερός μου ήταν δημόσιος υπάλληλος, μέγα προνόμιο για κείνες τις εποχές. Γοητευτικός άντρας, κοινωνικός, καλόκαρδος και αδιόρθωτος κυνηγός του ποδόγυρου. Θεωρούσε κεκτημένο δικάιωμα του άντρα να απιστεί. Με λίγα λόγια μέγας πηδήκουλας. Η πανέμορφη πεθερά μου έκανε τα στραβά μάτια και της αρκούσε ότι ήταν κουβαλιάς για τα παιδιά του και δεν της έλειψε ποτέ το γάλα, το ρύζι, τα μακαρόνια ενώ άλλες μανάδες δεν είχαν να ταϊσουν τα παιδιά τους. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι όπως εκείνος ενοούσε την αγάπη, λάτρευε τη γυναίκα του.
Όταν έφυγε από τη ζωή σε μεγάλη ηλικία, η πεθερά μου ήταν απαρηγόρητη. Μήνες θρηνούσε, ξόμπλιαζε μπροστά στη φωτογραφία του, τον είχε ανακηρύξει Άγιο και φοβόμουνα πώς γρήγορα θα πήγαινε να τον βρεί. Κάθε μέρα πίναμε μαζί τον απογευματινό καφέ και πάλευα ματαίως να την παρηγορήσω.

Ώσπου μια μέρα της λέω <<Βρέ ευλογημένη δεν έχεις τίποτα κακό να του θυμηθείς μπάς και παρηγορηθείς>>? Αυτό ήταν της πάτησα τον κάλλο.  <<Ακούς αν έχω>> μου λέει. <<Νια βολά την ημέρα του Σωτήρος πού  είχα φτιάξει σκορδαλιά χωρίς να με ρωτήσει μου κουβάλησε νιά μαγάρα που είχε γκόμενα, να της κάμω το τραπέζι. Την ταοπότησα και όταν επήε στα τσακίδια του είπα πιτρέπεται να τσή κάνω και το τραπέζι>>? <<Και τι σού απαντησε>>? τη ρώτησα. <<Επήε στη σκαζτιά και πήρε όλα τα πιάτα και τα ποτήρια και τάσπασε όλα και με πέτυχε και ένα γυιαλί στο ποδάρι και άμπουλα το αίμα>>. <<Αυτό να θυμάσαι και να τρώς και να μή βιάζεσαι να πάς να τον βρείς>>.

Και το θαύμα έγινε. Δεν ξανάκλαψε έζησε 10 χρόνια πίσω του και όταν αναγκαζόταν να πεί κάποιο ανώδυνο κατά συνθήκη ψέμα για να γίνει πειστική έλεγε << στην ψυχή του αντρός μου>> ψευδορκία δηλαδή. Η συγκεκριμένη λεγάμενη πέρναγε συχνά έξω από το σπίτι και όταν μάς έβλεπε στην αυλή μας γλυκοχαιρετούσε. Η πεθερά μου της ανταπέδιδε το χαιρετισμό εμπλουτισμένο πάντα με τα κοσμητικά επίθετα:<< Παλιομαγάρα, βρωμομυλόρδα ,βρώμα σύρε σέ όλους τσου διαόλους και παραπέρα>>. Όπως αντιλαμβάνεστε κρατάω κατά γράμμα το γλωσσικό ιδίωμα της πεθεράς μου γιατί όποια αλαγή θα ήταν ιεροσυλία. Θεός σχωρέστους και τούς τρείς..

https://georgialikoudi.blogspot.gr

Back To Top