H Ελλάδα της Δημιουργίας, της Παράδοσης, της Αυθεντικότητας και της Ίασης – της Άντζελας Γκερέκου
Σε μία ημέρα ανοίγει τις πύλες της η Philoxenia, η κορυφαία διεθνής έκθεση τουρισμού της χώρας, που φέτος γιορτάζει 40 Χρόνια Δημιουργικής Προσφοράς στον Ελληνικό Τουρισμό. Μια διοργάνωση που δεν αποτελεί απλώς εμπορική συνάντηση, αλλά ένα σημείο στοχασμού, έμπνευσης και επαναπροσδιορισμού του ελληνικού τουρισμού.
Γιατί η Ελλάδα δεν είναι απλώς προορισμός ,είναι η χώρα της θεραπείας, της φύσης, του φωτός και της αναγέννησης της ίδιας της ψυχής.
Ένας τόπος που μπορεί να γιατρεύει, να εμπνέει.. να αναγεννά.
Η τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων ετών έφερε πλούτο και προβολή, αλλά ταυτόχρονα ανέδειξε και τις προκλήσεις τις παθογένειες που συνοδεύουν την επιτυχία όπως υπερσυγκέντρωση, πίεση στις υποδομές, απώλεια αυθεντικότητας και αλλοίωση της τοπικής ταυτότητας. Όμως το επόμενο βήμα δεν είναι λιγότερος τουρισμός, αλλά τουρισμός με ουσία με σεβασμό, με διάρκεια, με ψυχή.
Η πολυπολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας αποτελεί το θεμέλιο αυτού του νέου μοντέλου. Από την Κρήτη έως τη Θράκη, από τα νησιά του Αιγαίου ως τα βουνά της Ηπείρου, η χώρα ενώνει πολιτισμούς, θρησκείες και παραδόσεις που συνυπάρχουν αρμονικά.
Η δύναμή της όμως αναδύεται μέσα από τη διαπολιτισμικότητα τη ζωντανή αλληλεπίδραση, την ανταλλαγή, τη σύνδεση. Όταν ο επισκέπτης γίνεται μέρος αυτής της εμπειρίας, ο τουρισμός παύει να είναι μια ακόμα προβολή ενός τόπου, μετατρέπεται σε διάλογο και συνδημιουργία.
Σε αυτό το πλαίσιο ξεχωρίζουν δύο τάσεις , που μπορούν να καθορίσουν το μέλλον: ο regenerative tourism (αναγέννητικος τουρισμός) και ο creative tourism (δημιουργικός τουρισμός).
Ο regenerative tourism πηγαίνει πέρα από τη βιωσιμότητα. Δεν επιδιώκει απλώς να μειώσει το αποτύπωμα, αλλά να αναγεννήσει. Ο ταξιδιώτης συμβάλλει ενεργά στη φροντίδα του τόπου σε αναδασώσεις στη Ρόδο, καθαρισμούς παραλιών στα Δωδεκάνησα, αποκατάσταση μονοπατιών στην Ήπειρο, προστασία βιοποικιλότητας και στήριξη μικρών παραγωγών στη Μάνη. Η Ελλάδα, με το φυσικό της φως και την εσωτερική της γαλήνη, μπορεί να γίνει παγκόσμιο πρότυπο θεραπευτικού και αναγεννητικού τουρισμού, εκεί όπου η φύση και ο άνθρωπος ξαναβρίσκουν την ισορροπία τους.
Ο creative tourism από την άλλη, αναδεικνύει τη λαϊκή τέχνη, την αυθεντικότητα και την τοπική ταυτότητα. Ο επισκέπτης συμμετέχει, δημιουργεί, μαθαίνει, φτιάχνει κεραμικά στη Σίφνο και τα παιρνει μαζί του ως αναμνηστικό στην χώρα του, υφαίνει στον αργαλειό της Άρτας, μαθαίνει τα μυστικά της αργυροχρυσοχοΐας στα Ιωάννινα, ζωγραφίζει στη Ρόδο, μαζεύει ελιές στη Μάνη, μαγειρεύει στην Κρήτη, φτιάχνει μετάξι στο Σουφλί. Κάθε τόπος γίνεται εργαστήρι τέχνης, για όλο το χρόνο κάθε εμπειρία μια πράξη συνέχειας και πολιτισμικής αναγέννησης.
Κάθε έκθεση κάθε αφορμή με θέμα τον τουρισμό της χώρας οφείλει να ενσωματώνει αυτή τη φιλοσοφία. Να γινεται ένα εργαστήρι ιδεών, δημιουργίας και ευθύνης. Έναν χώρο όπου ο τουρισμός συνδέεται με την παιδεία, τον πολιτισμό και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Γιατί ο αληθινός τουρισμός δεν μετριέται σε αριθμούς, αλλά σε δεσμούς.
Η Ελλάδα έχει όλα τα εφόδια για να πρωτοστατήσει σε αυτή τη μετάβαση.
Φυσική ομορφιά που θεραπεύει, πολιτιστική κληρονομιά που εμπνέει και ανθρώπους που ξέρουν να φιλοξενούν με ψυχή.
Και αυτό είναι το μήνυμα αναγέννησης που στέλνει φέτος η Philoxenia. Ότι ο ελληνικός τουρισμός δεν είναι απλώς μια βιομηχανία φιλοξενίας, αλλά μια ζωντανή πράξη πολιτισμού και ανθρωπιάς.
Ότι η αυθεντικότητα, η παράδοση και η δημιουργία δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία, αλλά η ίδια η ψυχή του τόπου.
Γιατί ο τουρισμός της Ελλάδας δεν τελειώνει με την αναχώρηση του επισκέπτη. Συνεχίζει να υπάρχει μέσα του στο βλέμμα, στη μνήμη, στην αίσθηση μιας χώρας που δεν προσφέρεται για να τη δεις, αλλά για να τη νιώσεις.
Μια Ελλάδα που δεν υπόσχεται απλώς ταξίδια, αλλά εμπειρίες ζωής. Που δεν καταναλώνεται, αλλά θεραπεύει και που δεν αλλάζει τον τόπο της, αλλά αλλάζει τον άνθρωπο που τη συναντά.
Γιατί κάθε επίσκεψη στην Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από διακοπές, είναι μια επιστροφή στην ουσία. Στη γη, στο φως, στον άνθρωπο. Και γιατί κάθε φορά που την αγγίζεις, σε καλεί να θυμηθείς ποιος είσαι.
Και ίσως εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη της δύναμη πως μέσα από τη δική της ομορφιά, μας μαθαίνει ξανά να αναγεννιόμαστε.
