Η Κεφαλονίτισσα μπασκετμπολίστρια που διακρίνεται στην Α1 εθνική κατηγορία γυναικών

Το Καλοκαίρι του 2011, ήταν μέλος στην Εθνική παγκορασίδων, και συμμετείχε σε τουρνουά στο Κάλιαρι της Ιταλίας. Την επόμενη χρονιά, πήρε μεταγραφή στον Αθηναϊκό, όπoυ συμμετείχε στο πρωτάθλημα νεανίδων.

Συνεχίζει την μπασκετική της καριέρα στον Παναθηναϊκό , όπου κατακτά την τρίτη θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα νεανίδων.

Υπήρξε μέλος της μικτής ΕΣΚΑΝΑ και Εθνικών ομάδων.

Ας γνωρίσουμε την ταλαντούχα Κεφαλονίτισσα, μέσα από την συνέντευξή μας.

 Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με τον αθλητισμό και ειδικά με το μπάσκετ ;

Το μικρόβιο το κόλλησα από την αδελφή μου βλέποντάς την να παίζει μπάσκετ. Εγώ μέχρι τότε ασχολούμουν με την κολύμβηση, γρήγορα όμως κατάλαβα πως δεν μου άρεσε πια αυτό που έκανα. Έτσι η αδελφή μου με παρότρυνε να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Πλέον μετά από 16 χρόνια ενασχόληση με το άθλημα, θεωρώ πως καλά έκανα και άκουσα τότε την συμβουλή της.

Οι προσωπικές σου διακρίσεις είναι αρκετές . Οι ατομικές διακρίσεις σου δίνουν κίνητρο να δουλέψεις πιο σκληρά ;

Σίγουρα, οι ατομικές διακρίσεις σου δίνουν μεγάλο κίνητρο στο προσπαθείς συνεχώς ακόμη πιο πολύ, όταν όμως οι διακρίσεις είναι ομαδικές το κίνητρο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο και τότε η διάκριση έχει μεγαλύτερη αξία.

Ο συνδυασμός σπουδών και μπάσκετ είναι κάτι εύκολο , ή είναι απαιτητικό ;

Θεωρώ πως είναι δεν εύκολο να συνδυάσεις τον πρωταθλητισμό μαζί με τις απαιτήσεις της σχολής. Βέβαια είμαι πολύ τυχερή διότι οι καθηγητές μου, αντιλαμβάνονται την δυσκολία αυτή και έτσι με βοηθούν σε ότι χρειαστώ.

 Ποιο είναι το πρότυπο σου και γιατί ;

Η αθλήτρια – πρότυπό μου είναι η Εβίνα Μάλτση. Είχα την τιμή να την γνωρίσω στον παρελθόν από κοντά και κατάλαβα γιατί θεωρείται, όχι μόνο ως μια από τις καλύτερες μπασκετμπολίστριες, αλλά ταυτόχρονα και ένας άνθρωπος που αξίζει το σεβασμό σου. Πρότυπο ζωής όμως έχω την οικογένεια μου, γιατί με έχουν μεγαλώσει με σωστές αξίες και αρχές αλλά και γιατί σε ότι κάνω είναι δίπλα μου και με στηρίζουν.

Ποιά ειναι η πιό σημαντική στιγμή που έχεις ζήσει στον χώρο του μπάσκετ ;

Στην μέχρι τώρα πορεία μου ως αθλήτρια θα ξεχώριζα δύο στιγμές. Η πρώτη και πιο σημαντική στιγμή ήταν με την Εθνική ομάδα στο Κάλιαρι της Ιταλίας. Το να ακούς τον εθνικό σου ύμνο και να φοράς στο στήθος το εθνόσημο είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται. Η δεύτερη σημαντική στιγμή που είχα ήταν με τον Παναθηναϊκό όταν κατακτήσαμε το Πρωτάθλημα.

 Τι είναι η Κεφαλονιά για σένα ;

Αχ, πολύ καλή ερώτηση.. Η Κεφαλλονιά είναι το ησυχαστήριο μου, είναι το μέρος που ξέρω ότι θα πάω και θα γεμίσω τις μπαταρίες μου προκειμένου να ξεκινήσει όμορφα η επόμενη χρονιά. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει χρόνια που δεν θα πάρω την “Κεφαλλονίτικη δόση” μου

 Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι η να μοιραστείς με τους αναγνώστες ;

Όπου και να έχω πάει είτε στο εξωτερικό είτε σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδος σαν την Κεφαλλονιά δεν έχει. Νιώθω πολύ τυχερή που είμαι Κεφαλονίτισσα και πάντα θα προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ προκειμένου να τιμήσω και να αναδείξω το όμορφο νησί μας