Ο Σπύρος Παπαγιαννόπουλος, υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Κεφαλληνίας

Γεννήθηκα στην Αθήνα στις 13/11/1957. Σπουδές/Απόφοιτος ανωτέρας Σχολής Κινηματογράφου.

Από το 1983 που απoφοίτησα αφού είχε προηγηθεί η στρατιωτική θητεία εργάστηκα σε παραγωγές της ΕΡΤ, σε βιντεοπαραγωγές, όπου ήρθα σε επαφή με πολλούς σκηνοθέτες όπως ο Σακελλάριος, ο Φώσκολος και πολλοί άλλοι, σε θέατρα μεταξύ των οποίων το “Πολύτεχνο” του Ιωακειμίδη και το “Εθνικό” σε μία παραγωγή της αγριόπαπιας του Ίψεν.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άλλαξα επαγγελματικό προσανατολισμό και εργάστηκα στον χώρο της διασκέδασης και της εστίασης έως πρόσφατα. Η πολιτική αφύπνιση ήρθε στο Γυμνάσιο με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, δεν ήμουν στα γεγονότα αλλά τα έζησα έντονα.

Με την Μεταπολίτευση συμμετείχα ως ιδρυτικό μέλος στην δημιουργία της Π.Α.Μ.Κ το μαθητικό του ΠΑΣΟΚ καθώς και μέλος του Εθνικού συμβουλίου της Π.Α.Μ.Κ ως αντιπρόσωπος των περιοχών Καλλιθέας-Νέας Σμύρνης-Ταύρου-Κουκακίου και Πετραλώνων, έως το 1976 οπότε και αποχώρησα από το κόμμα. Ανένταχτος κομματικά έκτοτε αλλά πάντα παρών στις κοινωνικές διεκδικήσεις και εθνικές ανησυχίες.

Στην Κεφαλλονιά βρεθήκαμε οικογενειακά από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 λόγω του επαγγέλματος του πατέρα μου Νικόλαου. Ο πατέρας μου ως εργολάβος δημοσίων έργων δραστηριοποιήθηκε στο νησί μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1953. Όταν ξαναγύρισε στην Κεφαλλονιά μετά από πολλές δουλειές και στο εξωτερικό στο οποίο έζησα κι εγώ δύο χρόνια στην Βεγγάζη της Λιβύης και δύο χρόνια στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, έβγαλε ρίζες εκεί και έτσι αποκτήσαμε και μεις την δεύτερη πατρίδα μας. Η πρώτη είναι η Σμύρνη, η αγαπημένη, από όπου ήρθαν ο παππούς και η γιαγιά και με τα πολλά εγκαταστάθηκαν στην Καλλιθέα όπου μένω έως σήμερα, γνήσιος Χαροκοπιώτης.

Η «Πολιτική Πρωτοβουλία» εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση με αφορμή την ανακήρυξη από τον Άρειο Πάγο των συνδυασμών που θα μετάσχουν στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου: 

1.   Η «Πολιτική Πρωτοβουλία» είναι συνασπισμός κομμάτων  που δημιουργήθηκε τυπικά από τη Χριστιανική Δημοκρατία και την «Δημοκρατική Αναγέννηση», και μετέχει ισότιμα σ’ αυτό η «Ομάδα Πολιτικής Πρωτοβουλίας».

–Η Δημοκρατική Αναγέννηση ιδρύθηκε από τον Στέλιο Παπαθεμελή το 2003, μετά την αποχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ. Συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2007, 2009 και του 2012 (ως εταίρος στο αντιμνημονιακό συνδυασμό ΟΧΙ).

Το 2019 ξεκίνησε μια διαδικασία ανασυγκρότησής της, από παλαιά αλλά και νεώτερα στελέχη, παραμένοντας πάντα στη γραμμή των αρχών και αξιών που υπηρετεί ο Στέλιος Παπαθεμελής σε όλη την πολιτική του πορεία: την προάσπιση της ελληνικής ταυτότητας και των συστατικών της στοιχείων (γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός, Ορθοδοξία), την έμφαση στα εθνικά θέματα σε όλο το φάσμα τους (Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, Σκοπιανό, Βορειοηπειρωτικό), την υποστήριξη ύπαρξης ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους και μιας στιβαρής και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, την προτεραιότητα στη χάραξη ενός εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης με επίκεντρο την ελληνική περιφέρεια.

–Η “Ομάδα Πολιτικής Πρωτοβουλίας” είναι συλλογικότητα, αποτελούμενη από ενεργούς Πολίτες (“διάδοχος”  προηγούμενων συλλογικοτήτων “Πρωτοβουλία 14ης Μάη”, “ΕΜΕΙΣ”,κ.α.).

Μεταξύ των συμμετεχόντων βρίσκονται Ιστορικά στελέχη του ΠΑΚ και της αρχικής περιόδου του ΠΑΣΟΚ , όπως επίσης προερχόμενοι από άλλους χώρους της Αριστεράς.

Παρόντες, ενεργοί Πολίτες τόσο στο κοινωνικό πεδίο, όσο κι ως ΔΡΩΝΤΕΣ στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ Πατριωτικό Χώρο.

Προσηλωμένοι στους βασικούς Άξονες Αγώνα:

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ- Προάσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας της Ελλάδας – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ- Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Χώρας.

-Το Κίνημα Χριστιανική Δημοκρατία ιδρύθηκε το 1953 από τον Νίκο Ψαρουδάκη και δραστηριοποιείται συνεχώς μέχρι σήμερα, εκδίδοντας και την ιστορική εφημερίδα του «Χριστιανική». Σκοπός του είναι η μελέτη και η αντιμετώπιση πολιτικών, κοινωνικών, πνευματικών και πολιτιστικών προβλημάτων με βάση τη χριστιανοκοινωνική διδασκαλία του Ευαγγελίου και των Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τη δημοκρατική και κοινοτική ελληνική παράδοση και τα πορίσματα της επιστήμης. Με αυτούς τους άξονες, αγωνίζεται για ολοκληρωμένη πολιτική δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Να δίνει τη χριστιανοκοινωνική μαρτυρία στο χώρο της πολιτικής, προβάλλοντας το σεβασμό στην ελευθερία των προσώπων, στο δικαίωμα εργασίας, την κοινωνική ισοτιμία και δικαιοσύνη, και καταγγέλλοντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τίς οικονομικοκοινωνικές διακρίσεις και την πλουτοκρατία.     

2.   Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα επιμένει να μας πείσει ότι η υποτέλεια είναι μονόδρομος και η «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Εμείς επιμένουμε ότι μια άλλη πορεία, με τον αγώνα για την προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης όχι μόνον είναι εφικτή, αλλά επιβάλλεται περισσότερο παρά ποτέ. Με αφορμή τις εκλογές της 21ης Μαΐου, καλούμαστε να δημιουργήσουμε ένα νέο μέτωπο του «ΟΧΙ», ένα κίνημα αντίστασης και απελευθέρωσης της χώρας από την εξάρτηση, την παρακμή και την υποτέλεια. Είναι καιρός να βοηθήσουμε όλοι σ’ αυτήν την προσπάθεια.  Να παραμείνουμε ανυπότακτοι.

Σκοπός της εκλογικής παρουσίας μας είναι να καταδειχθεί ότι με βάση ένα ελάχιστο κοινό πολιτικό πρόγραμμα, μια άλλη πορεία της Χώρας είναι εφικτή. Διαφορετική από τον καταστρεπτικό μονόδρομο στον οποίο μας έχει εγκλωβίσει το σύνολο του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος. Που ενώ υπηρετεί την ίδια πολιτική, ενόψει εκλογών καμώνεται ότι «διαφωνεί» αναμεταξύ του.

3. Μια πολιτική παρουσία με βασικούς άξονες:

–Την κοινωνική δικαιοσύνη και πρώτο στόχο την ανατροπή των συνεπειών των μνημονίων και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που σταδιακά εξαθλιώνουν το λαό. Αποκατάσταση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Όχι εκμετάλλευση στο ηλεκτρικό, στο νερό, στην τηλεφωνία, στις συγκοινωνίες. Να αντισταθούμε στη διάλυση-ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και υποδομών.  

-Την ολοκληρωμένη και απελευθερωτική λειτουργία της Δημοκρατίας με εγγυημένη τη συνταγματική νομιμότητα, με δυνατότητα δημοψηφισμάτων, με θεσμούς κοινωνικού ελέγχου-λαϊκής συμμετοχής, με αποκεντρωμένη αυτοδιοίκηση κοινοτικής ελευθερίας και όχι οργουελική γραφειοκρατία, χωρίς εντάσεις καταστολής και ανελεύθερους αυταρχισμούς (παρακολουθήσεις, έλεγχος ΜΜΕ).

-Την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας σε όλο το μήκος του άξονα Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη. Ανακήρυξη ΑΟΖ με βάση το Δίκαιο της θάλασσας και επέκταση των χωρικών μας υδάτων. Χρειάζεται μια πανελλήνια και παγκόσμια προσπάθεια για να λυθεί το κυπριακό πρόβλημα, που είναι η κατοχή της νήσου μετά την εισβολή του 1974. Η απελευθέρωση της Κύπρου είναι η αρχή της αντίστασης στον τουρκικό επεκτατισμό.

Η «Πολιτική Πρωτοβουλία» θα είναι παρούσα στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες: Σε ολόκληρες τις Περιφέρειες Αττικής, Δυτικής Ελλάδας, Δυτικής Μακεδονίας, Κεντρικής Μακεδονίας,  Κρήτης, Νοτίου Αιγαίου και Πελοποννήσου, και στις Περιφερειακές Ενότητες (πρώην νομούς) Εύβοιας, Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Μαγνησίας, Λάρισας, Καρδίτσας, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου, Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Δράμας, Καβάλας, Έβρου, Ξάνθης, Χίου και Σάμου.

Σκοπός της εκλογικής παρουσίας μας είναι να καταδειχθεί μια άλλη πορεία της Χώρας είναι εφικτή. Διαφορετική από τον καταστρεπτικό μονόδρομο στον οποίο μας έχει εγκλωβίσει το σύνολο του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος. Που ενώ υπηρετεί την ίδια πολιτική, ενόψει εκλογών παριστάνει ότι «διαφωνεί» αναμεταξύ του.

Αθήνα 4.5.2023. Από το Γραφείο Τύπου της Πολιτικής Πρωτοβουλίας.

ΘΕΣΕΙΣ «ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ»

Αγωνιζόμαστε για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία όλων. Η Δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα σύστημα διακυβέρνησης. Είναι Ελευθερία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Ισότητα ως προς τα ατομικά δικαιώματα και τα καθήκοντα προς το κοινωνικό σύνολο, καθώς και την δυνατότητα ανάπτυξης των προσωπικών ικανοτήτων όλων. Είναι Ελπίδα και Προοπτική.

Προϋποθέτει την ικανότητα συμμετοχής, τη δυνατότητα επιλογής, στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία και θωρακίζεται από τον πατριωτισμό όλων. Ελευθερία είναι η ύψιστη πνευματική και πολιτική Αξία που αποτελεί το θεμέλιο της ανθρώπινης ύπαρξης και την κυρίαρχη συνιστώσα του δημοκρατικού ιδεώδους.

 Η μεγάλη πρόκληση για την Σωτηρία και την Αναγέννηση της πατρίδας, είναι το όραμά μας. Επιδιώκουμε μια Πατρίδα με ελευθερία, ασφάλεια και ευημερία για όλους. Πυλώνα πολιτισμού και υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Αντιτάσσουμε έναν άλλο δρόμο, βασισμένο στις κάτωθι δεσμεύσεις :

1. Προάσπιση της λειτουργίας της Δημοκρατίας και των θεμελιωδών ελευθεριών. Υπεράσπιση της συνταγματικής νομιμότητας και της λειτουργίας της Δημοκρατίας. Αγώνας για διεύρυνσή της. Διεκδίκηση της λαϊκής κυριαρχίας – εναντίωση σε όλες τις προσπάθειες περιορισμού της και στην εντεινόμενη κρατική καταστολή. Δυνατότητα δημοψηφισμάτων. Κράτος Δικαίου. Δημοκρατικός έλεγχος και προγραμματισμός, θεσμοί κοινωνικού ελέγχου. Λαϊκή συμμετοχή για θεσμικές αλλαγές και διεύρυνση – εμβάθυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα, με προτεραιότητα την Αυτοδιοίκηση και τους συμμετοχικούς λαϊκούς θεσμούς βάσης. Επαναπροσανατολισμός της Ελλάδας στο σύγχρονο διεθνές πλαίσιο, για την ανάκτηση του ιστορικού μας κεκτημένου και την ανάδειξη της χώρας εκ νέου σε παράγοντα σταθερότητας και συνεργασίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και περιβαλλοντικής ισορροπίας στην περιοχή. Υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Ενίσχυση με όλα τα μέσα του ευαίσθητου άξονα Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου.

Συμπαράσταση στον αγώνα για την Απελευθέρωση της Κύπρου, σε αντιπαράθεση με την αρχή της Διακοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας. Διεθνοποίηση του Κυπριακού Προβλήματος, ως ζητήματος εισβολής και κατοχής. Να γίνουν σεβαστά από την Αλβανία, τα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, το δικαίωμα τους στην Αυτοδιοίκηση.

Χρειαζόμαστε μία σχεδιασμένη προσπάθεια ενεργοποίησης των απανταχού Ελλήνων και Φιλελλήνων, για στήριξη της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Ελληνισμού.

2. Τον αγώνα κατά της δικτατορίας των αγορών, της επικυριαρχίας της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, της κοινωνικής αδικίας και ανισότητας, της απαξίωσης της εργασίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους.

3. Την παραγωγική ανασυγκρότηση, την περιφερειακή ανάπτυξη και την αυτάρκεια της χώρας στα

βασικά αγαθά, για την μείωση της εξάρτησης από εξωτερικούς παράγοντες και για αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών. Παραγωγική ανασυγκρότηση, προσανατολισμένη στην παραγωγή εξειδικευμένων ποιοτικών προϊόντων, απέναντι στη βίαιη επιβαλλόμενη «συγκεντροποίηση», διασφαλίζοντας την κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, με την προώθηση εναλλακτικών μορφών ανάπτυξης και συλλογικής διαχείρισης στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, όπως: Συνεργατισμός, συνεταιρισμοί, ομαδικές καλλιέργειες, συνεταιριστικές επιχειρήσεις ανά δήμο, διαχείριση των λαϊκών αγορών από επιτροπές άμεσων παραγωγών και καταναλωτών, άμεση δημόσια αξιοποίηση των διακατεχομένων δασών κ.ο.κ.

 Κάθετες πολιτικές στους τομείς και κλάδους της οικονομίας, που υπάρχουν δυνητικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως πρωτογενής τομέας, ορυκτός πλούτος, τουρισμός, ενέργεια, υπηρεσίες. Ενίσχυση των ποιοτικών διεθνοποιημένων υπηρεσιών, με «όχημα» το ισχυρό πλεονέκτημα: η Χώρα διαθέτει σήμερα νέα γενιά με υψηλή μόρφωση, η οποία εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν στα εργασιακά, αμοιβές κλπ., αποτελεί ισχυρό «εργαλείο» ανάπτυξης των Χωρών της Δύσης, όπου μεταναστεύει. Ανάπτυξη ερευνητικών προγραμμάτων, κυρίως στην ενέργεια, στα διατροφικά ποιοτικά προϊόντα, στο γενετικό υλικό και δημιουργία κάθετων βιομηχανικών μονάδων, με βάση τα Πανεπιστήμια σε περιφερειακό επίπεδο, προς αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιφέρειας. Ενίσχυση του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα, μέσω πιλοτικών προγραμμάτων ανάπτυξης ποιοτικών προϊόντων (φυτικά, δασικά, κτηνοτροφικά), υποδομών, γενετικού υλικού – σπόρων, σε συνδυασμό με ενίσχυση μεταποιητικών μονάδων στο θέμα της τυποποίησης των παραγόμενων προϊόντων. Η χώρα μας έχει ισχυρά πλεονεκτήματα για ποιοτική και ανταγωνιστική μετεξέλιξη της αγροτικής της οικονομίας. Στοχευμένες κάθετες παρεμβάσεις δημιουργίας ανταγωνιστικών επιχειρήσεων στον τριτογενή τομέα, με ποιοτικές και διεθνοποιημένες υπηρεσίες (τουρισμός, μεταφορές, νέες τεχνολογίες κ.λπ.), αφού η Ελλάδα έχει, στην σημερινή φάση, το ισχυρό πλεονέκτημα μιας μορφωμένης νέας γενιάς, που είναι βασική προϋπόθεση για μια τέτοια ανάπτυξη. Αξιοποίηση του δημοσίου πλούτου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

4.Αποκατάσταση του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωφελών υπηρεσιών (ηλεκτρική ενέργεια, υδροδότηση, τηλεφωνία, συγκοινωνίες). Ανάσχεση της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών, σε μια πορεία ανάκτησης του δημοσίου ελέγχου, κατ’ αρχάς στους βασικούς κλάδους της υγείας, της ασφάλισης, της παιδείας και των μεταφορών.

5. Αποκατάσταση της ολοκληρωμένης λειτουργίας του κοινωνικού κράτους: Υγεία -Παιδεία με γνώση και σεβασμό της πνευματικής και πολιτισμικής παράδοσης του ελληνικού λαού- Προστασία του δασικού πλούτου. Αξιοποίηση του εθνικού μας πλούτου, ορυκτού και υποθαλάσσιου. Προστασία της δημόσιας περιουσίας, με περιβαλλοντική προστασία για τη διατήρηση του φυσικού κάλλους της χώρας.

6. Αποκατάσταση τής εθνικής ανεξαρτησίας και πλήρους κυριαρχίας της χώρας, στο πλαίσιο πανευρωπαϊκής και διεθνούς συνεργασίας, αλληλεγγύης και ειρηνικής συνύπαρξης κυρίαρχων κρατών, σε μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα  Ουράλια. Διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, με σταδιακό επανακαθορισμό των συμμαχιών της, με βάση αμιγώς τα εθνικά συμφέροντα και την συνεκτική ενίσχυση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων και άσκηση πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, με επαναπροσδιορισμό των διεθνών μας σχέσεων επ΄ωφελεία της χώρας, με μοναδική βάση το εθνικό συμφέρον. Θέσμιση μέτρων για ενίσχυση της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, με στόχο την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των αμυντικών αναγκών της χώρας, με πλήρη αξιοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελειών, που, μέχρι τώρα, δεν έχουν υλοποιηθεί. Επαναπροσδιορισμός των διεθνών σχέσεων επ’ ωφελεία της χώρας, με μοναδική βάση το εθνικό συμφέρον. Αξιοπρεπής παρουσία στο διεθνές περιβάλλον, με θεμέλιο τον σεβασμό των εθνών και την αλληλεγγύη των λαών. Σε μία Ευρώπη των εθνών και των λαών, γεωπολιτικά και πολιτισμικά αλληλέγγυα και όχι διαιρεμένη κατά τα συμφέροντα των «αγορών» και άλλων εξω-ευρωπαϊκών κέντρων. Επανατοποθέτηση απέναντι στο «Μάαστριχτ» και τη «Λισαβώνα», αποφασιστικό ρόλο στα εθνικά Κοινοβούλια και την Ευρωβουλή. Ανάκτηση του δημοκρατικά, κοινωνικά νομιμοποιημένου πολιτικού ελέγχου επί του χρηματοπιστωτικού τομέα.

7. Διαγραφή του απεχθούς μέρους του δημόσιου χρέους.

Αντιμετώπιση της αποπληρωμής του δημοσίου χρέους, αφενός, με τον διεθνή λογιστικό έλεγχο και μονομερή διαγραφή του απεχθούς και επονείδιστου μέρους αυτού και «κούρεμα», ώστε να γίνει βιώσιμο και, αφετέρου, επιμήκυνση της αποπληρωμής του υπόλοιπου βιώσιμου μέρους σε χρονική περίοδο έως πενήντα (50) χρόνια και σύνδεση της αποπληρωμής του αναδιαρθρωμένου χρέους με την ρήτρα ανάπτυξης και την ρήτρα εμπορίου (π.χ. 3% των εξαγωγών), αξιοποιώντας και το παράδειγμα του Γερμανικού χρέους του 1953, αλλά και πρόσφατων, όπως αυτό της Ισλανδίας.

8. Διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και αποζημιώσεων από τις συνέπειες της ναζιστικής Κατοχής στην Ελλάδα. Διεκδίκηση από την Γερμανία των πολεμικών επανορθώσεων, του κατοχικού δανείου και λοιπών υποχρεώσεων προς το Ελληνικό Δημόσιο και τους Έλληνες πολίτες, με εγγραφή των απαιτήσεων αυτών στον Προϋπολογισμό της χώρας. Δημιουργία, με μέρος των χρημάτων αυτών, και ειδικότερα αυτών, που αφορούν στην καταστροφή των υποδομών της χώρας από τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής, «Ειδικού Αναπτυξιακού Ταμείου», με στόχο την χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων, που αναμορφώνουν την Ελληνική οικονομία, στους τομείς που αυτή έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα.

 9. Προστασία της πρώτης κατοικίας, για τα λεγόμενα “κόκκινα δάνεια” : Λήψη μέτρων για τους δανειολήπτες, για αντιμετώπιση των τοκογλυφικών μορφών δανεισμού των λαϊκών στρωμάτων και ενίσχυση των μορφών κοινωνικής αλληλεγγύης, με επάνοδο και εκσυγχρονισμό των δομών, που καταργήθηκαν από την μνημονιακή «λαίλαπα», στον χώρο της Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Άμεση νομοθετική καθιέρωση της ρήτρας προτεραιότητας υπέρ των δανειοληπτών, έναντι των ξένων και ντόπιων funds.

Δυνατότητα «πρώτης επιλογής» στους δανειολήπτες πλην στρατηγικών κακοπληρωτών, απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας

10. Υπεράσπιση της Ταυτότητας μας ως Λαού και ως Έθνους. Μαζί με τις αρετές και τις αξίες συνθλίβεται και η ιστορική ιδιοπροσωπία του λαού. Όλα όσα τον ταυτίζουν με τον τόπο του, την ιστορία του και την πλούσια πνευματική παράδοση, υποβιβάζονται σε ανούσιο φολκλόρ και παραπέμπονται στα αζήτητα, ενώ απαξιώνονται και υποκαθίστανται από ξενόφερτα πρότυπα και υποκουλτούρα. Όλα όσα τον διαφοροποιούν από τους άλλους λαούς εξοβελίζονται ή βιώνονται ως συμπλέγματα μειονεξίας. Ντρεπόμαστε για μια ετερότητα αυτού του είδους που αποτελεί σημείο επικίνδυνης για το μέλλον του λαού μας παρακμιακής καμπής. Ένα πολιτικό σύστημα που αποδομεί την έννοια του έθνους, αυτοϋπονομεύει την ιστορική συνείδηση των παιδιών μας, απεμπολεί τη γλώσσα, ευτελίζει τα αξιακά πρότυπα, υποβαθμίζει την ανταγωνιστικότητα της χώρας, ανέχεται απαθώς το δημογραφικό μαρασμό και υποκλίνεται μπροστά στον “Αττίλα” δεν είναι ούτε προοδευτικό, ούτε συντηρητικό. Είναι απλώς χρεοκοπημένο και βαθιά αντιδραστικό.

Ουσιαστική ανάδειξη του οικουμενικού ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας, απέναντι στον στείρο και αντιπαραγωγικό «ευρωκεντρισμό» των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών «ελίτ», που στερεί την πατρίδα μας από τις τεράστιες δυνατότητες αξιοποίησης του πολιτιστικού πλούτου της στις σχέσεις με άλλους λαούς και πολιτισμούς. Η Αναγέννηση της πατρίδας μας προϋποθέτει τον αναπροσανατολισμό της συνολικής κοινωνικής και πολιτιστικής πράξης στην κατεύθυνση του συσσωρευμένου διαχρονικά πολιτιστικού πλούτου στον τόπο μας. Η Ελλάδα οφείλει και πρέπει να αξιοποιήσει, προς όλες τις πλευρές, το ανεκτίμητο συμβολικό κεφάλαιο της Ιστορίας και του πολιτισμού της.

 11. Αντιμετώπιση του μεταναστευτικού αδιεξόδου, μέσω ενός εθνικού σχεδίου διαχείρισης των προσφυγικών ροών και αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης, καθώς και της διεκδίκησης της κατανομής των προσφύγων αναλογικά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Αναθεώρηση της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ».

12. Άμεση αντιμετώπιση του Δημογραφικού προβλήματος που αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την συρρίκνωση του Ελληνισμού. Δημιουργία προϋποθέσεων και λήψη ουσιαστικών μέτρων για την αναστροφή της διαρροής στο εξωτερικό πολύτιμου ανθρώπινου κεφαλαίου.

Μέσα στις σημερινές αντίξοες συνθήκες και με επίγνωση των κινδύνων, που διατρέχει η χώρα μας, οφείλουμε να αγωνιστούμε, για να γίνει κτήμα ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων του ελληνικού λαού το γεγονός, ότι υπάρχουν ακόμη υγιείς δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία, οι οποίες μπορούν και είναι πολιτικά και συνειδησιακά υποχρεωμένες να «σηκώσουν στις πλάτες τους», το βαρύ φορτίο της Αναγέννησης.

Πηγή