Προσπάθεια βλέπω από γνωστούς, πλην όμως σπανίως εμφανιζόμενους εξ Αθηνών “πολιτικούς ποιμένες” να νουθετήσουν το πολιτικό επαρχιώτικο ποίμνιο. Δεν διαβάζω, ούτε αντιλαμβάνομαι φυσικά, τίποτε περισσότερο από την “πολιτική ονείρωξη” που ανέκαθεν πάθαιναν πλείστα πλείστα όσα στελέχη της πάλαι ποτέ Δεξιάς, να είναι αρεστοί και “χρήσιμοι” στο επίσης πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ
