skip to Main Content
Περιφερειακή αντιμετώπιση ΚΙΕ ΕΥΔΟΞΟΣ από θεσπίσεώς του μέχρι το 2021

Περιφερειακή αντιμετώπιση ΚΙΕ-ΕΥΔΟΞΟΣ από θεσπίσεώς του μέχρι το 2021

Ν.Σολωμός
(Ιδρυτικό Μέλος Δ.Σ του ΚΙΕ )

Για το αστρονομικό επιστημονικό κέντρο  ΕΥΔΟΞΟΣ στον Αίνο έχουμε την τελευταία διετία γίνει μάρτυρες μιάς πραγματικής βαβυλωνίας από δημοσιεύματα, δημοσιογραφικές αναφορές μέχρι και ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου.  Επειδή το ΕΥΔΟΞΟΣ έχει παρουσία και εξέλιξη στην Κεφαλονιά για πάνω από 25 χρόνια είναι αδύνατον  να γνωρίζουν όλοι όσοι κατα καιρούς αποφαίνονται τα δεδομένα της πορείας του. Ετσι  έχουν σχηματίσει στεβλή,  αποσπασματική έως και  παραποιημένη εικόνα γι’ αυτό το πολύ σημαντικό ιδρυμα που βρίσκεται στο τόπο μας και κοντεύει να χάσει τη θέση που κατείχε πρωτοπορώντας μεχρι το 2005, ως εθνική εκπαιδευτική εγκατάσταση ευρωπαικής τότε εμβέλειας.

Παραθέτουμε λοιπόν κατατοπιστική ανάλυση για τον καλοπροαίρετο συμπολίτη αναγνώστη που θέλει να μάθει πως έχουν τα πράγματα σήμερα στον Αίνο, και πως φθάσαμε εδώ, σε συνάρτηση με την τοπική πολιτική πραγματικότητα και τις επικρατούσες τάσεις και αντιλήψεις, όπως τις σταθμίζει ο γράφων που αναλύει τα θέματα του ΚΙΕ αδιάλειπτα από το 1995

Το ΚΙΕ «ΕΥΔΟΞΟΣ» είναι ένα αποκεντρωμένο εθνικό επιστημονικό Ιδρυμα που βρίσκεται στην Κεφαλονιά σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις που έχουν οριστικά παραχωρηθεί για το σκοπό του και έχει θεσπιστεί με Προεδρικό Διάταγμα το 2005. Σύμφωνα με το θεσμικό κείμενο που το διέπει, αποτελεί αυτοδιοίκητο ΝΠΔΔ, το οποίο διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο που περιλαμβάνει πρωτίστως ειδικούς επιστήμονες  με Πρόεδρο τον εκάστοτε εκλεγμένο επικεφαλής της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Το Δ.Σ είναι άμισθο, επιλέγεται από το Περιφερειακό Συμβούλιο και διορίζεται από την  εκάστοτε εκλεγόμενη Περιφερειακή Αρχή, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της.

Στην πράξη, για τις αποφάσεις του θα έπρεπε να ισχύει ότι  «το Δ.Σ του Ιδρύματος αποφασίζει και η Περιφέρεια στηρίζει», όπως γίνεται με κάθε ΝΠΔΔ που βρίσκεται ανα την επικράτεια και ιδίως στα μικρά  Επτάνησα .

Η πραγματικότητα όμως, είναι ατύπως μέν αλλά  δυστυχώς, διαφορετική. Τη διακρίνουμε σε δύο χρονικές φάσεις. Τις περιγράφουμε παρακάτω  μαζί με πληροφορίες από το τοπικό γίγνεσθαι που δίνουν το στίγμα των εκάστοτε περιστάσεων και επιτρέπουν μιά στοιχειώδη ανάλυση.

Προηγείται η περίοδος από το 1995 έως το 2005 η οποία έχει εξιστορηθεί σε ειδικά δημοσιεύματα συνεδρίων και στον τοπικό τύπο και δεν χρειάζεται να την επαναλάβουμεεδώ τώρα

ΑΠΟ 2005 έως 2010 (5 έτη δράσης)

Μέχρι το 2011 την «διαχείριση» στο ΕΥΔΟΞΟΣ είχαν  οι  επιστήμονες όπως και σε κάθε παρόμοιο φορέα παγκόσμια ώστε να μπορεί να αποφασίζει και να αναπτύσσεται υλοποιώντας το σκοπό του, άμεσα και αποτελεσματικά χωρίς μεσάζοντες,  χωρίς διερμηνείες,  σύμφωνα μόνο με τις προτεραιότητες και επιταγές της Επιστήμης, όσο καλύτερα μπορεί, σε συνάρτηση φυσικά και με τα τοπικά τεκταινόμενα.

Στην περίπτωσή μας  (μιά που επιλέχθηκε να ιδρυθεί από τους συναρμόδιους φορείς μετά από πρότασή της),  η τότε  Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (και τώρα Περιφέρεια), είχε έμμεσα μόνο τη διοίκηση διότι  επέλεγε -κατα τα προβλεπόμενα από το Καταστατικό- τα μέλη του Δ.Σ δηλαδή τα κατάλληλα και αρμόδια άτομα προκειμένου να λαμβάνουν τις κατάλληλες αποφάσεις για ένα αποκεντρωμένο επιστημονικό κέντρο όπως αυτό. Εκ παραλλήλου, στήριζε τις αναπτυξιακές αποφάσεις της διοικήσεως  του Κέντρου, κυρίως μέσω του Νομάρχη ο οποίος συμμετείχε θεσμικά στο Δ.Σ. Οσο υπήρχε ο συμφυής αυτός μηχανισμός διοικήσεως το ΕΥΔΟΞΟΣ αναπτύχθηκε ραγδαία. Μόλις ανατράπηκε, το ΕΥΔΟΞΟΣ καταδικάστηκε να καταστρέφεται αδιακόπως χωρίς ουδεμία στήριξη για ανάσχεση της καταστροφικής αυτής πορείας, την ίδια στιγμή που άλλες δράσεις εμπνευσμένες από το πρωτοπόρο ΚΙΕ (από το οποίο ζήτησαν και συμβουλές) ξεπήδησαν αργότερα και βαθμιαία ανορθώνονται ανεμπόδιστα σε άλλα μέρη της Ελλάδος.

Εδώ σε εμάς,  ανεμπόδιστο πορεύεται μόνο το κατασκευασμένο δίλημμα  αυτοκαταστροφή ή εμπορευματοποίηση.

Κατα την διάρκεια της περιόδου αυτής (παρά την αμελητέα ετήσια ενίσχυση 4.000 ευρώ που λαμβάναμε μέχρι το 2010 και διεκόπη  παντελώς και  αναίτια έκτοτε),

  • σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε εκ του μηδενός το δεύτερο ιδιόκτητο από τα εκπαιδευτικά  τηλεσκόπια του ΚΙΕ όταν σε άλλα κέντρα αντίστοιχη οργανολογική ανάπτυξη έπαιρνε 20ετίες,
  • κατορθώθηκε να αποκτήσει τηλεπικοινωνίες ο Αίνος αφού σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε  ασύρματο δίκτυο  με αναμεταδότες από κορυφή σε κορυφή μέχρι το Αργοστόλι,
  • συνδέθηκε το Αστεροσκοπείο με το ίντερνετ για πρώτη (και μόνη) φορά,
  • φυλάχθηκε με κόπο πολύ και φροντίδα η ασφάλεια της Αστρονομικής Βάσης Αίνου,
  • καλύφθηκε το κόστος ΔΕΗ και ηλεκτροδοτήθηκε για πρώτη φορά η δορυφορική αστρονομική βάση «Γεώργιος Λυκούδης» η οποία και περιφράχθηκε επίσης από το μηδέν,
  • προστέθηκε αντικεραυνική προστασία αξιώσεων μετά από σφαιρική μελέτη διδαγμάτων από άλλα αστεροσκοπεία στο εξωτερικό,
  • αποκτήθηκε δυνατότητα παροχής αδιαλείπτου εφεδρικής ηλεκτρικής ισχύος (δύο επιπέδων UPS ισχύος και Η/Ζ ), μελετήθηκε και οργανώθηκε εκτεταμένο δίκτυο προστασίας από επαγωγικές υπερτάσεις που κράτησε (και κρατάει) ασφαλείς τις επιστημονικές διατάξεις της δορυφορικής βάσης  παρά την ασυνήθιστα έντονη κεραυνόπτωση του Αίνου μέχρι σήμερα,
  • έγιναν τρείς φορές αποκαταστάσεις περιφράξεως μετα από κακόβουλες ζημιές παρεισάκτων, μπήκαν  και λειτουργούσαν νέοι συναγερμοί που απέτρεπαν εισβολείς,
  • έγιναν δικαστικές προσφυγές για όλα τα περιστατικά παράνομης και σκοπούμενης εισόδου κτηνοτρόφων και άλλων,
  • εκπονήθηκε μελέτη επισκευής και αναβαθμίσεως και διαμορφώσεως του μεγαλυτέρου κτιρίου του συγκροτήματος του Ευδόξου σε κέντρο διαμονής επιστημόνων και κέντρο υποδοχής κοινού (παρά την έσχατη προτεραιότητα στην οποία διαρκώς ετίθετο από τις τοπικές Υπηρεσίες),
  • οργανώθηκαν με υπογειοποιημένο εσωτερικό δίκτυο οπτικών ινών οι αμοιβαίες επικοινωνίες των 3 εγκατεστημένων τηλεσκοπίων (θόλοι) με το κτίριο μακρόθεν ηλεκτρονικού τους ελέγχου (μέ έξοδα άλλων συνεργαζομένων ιδρυμάτων της Αθήνας),
  • διαμορφώθηκε μία αίθουσα για ομιλίες στην μαθητική κοινότητα και επισκέπτες (με ιδιωτικό οπτικοακουστικό εξοπλισμό),
  • συγκροτήθηκε μιά σημαντική αστρονομική βιβλιοθήκη πρός χρήση εργαζομένων και ενδιαφερομένων μέσα στο Κέντρο,
  • προκλήθηκε και ενθαρρύνθηκε η μεταφορά και εγκατάσταση οργάνων άλλων φορέων της χώρας μέσα στον ΕΥΔΟΞΟ μέσω προγραμματικών συμφωνιών,
  • οργανώθηκε κατάλληλα η περιοδική συντήρηση των υποδομών αφ’ ενός μέν με την δημιουργία και σταδιακή κατάρτιση ομάδας υποστήριξης ηλεκτρικών και μηχανολογικών συντηρήσεων από την τοπική κεφαλληνιακή κοινότητα  επαγγελματιών ώστε να ενισχυθεί η τεχνική μας αυτοτέλεια (και να περιοριστούν οι εξαρτήσεις εκτός Κεφαλονιάς αποκλειστικά στα εξειδικευμένα και απολύτως αναγκαία),  αφ’ ετέρου δέ με την δημιουργία συνθηκών υποστηρίξεως εργασιών από νέους  φυσικούς υψηλών δυνατοτήτων  τους οποίους προσελκύσαμε τότε (με διαγωνισμούς προσλήψεως)  για εργασία  στην Κεφαλονιά και διαρκώς τους εξειδικεύαμε σε συνεργασία με τους κατασκευαστές των συστημάτων. Θέλαμε να έχουμε την τεχνογνωσία πρίν κλείσουν ή εξαφανιστούν οι προμηθευτές συστημάτων ώστε να μην καθηλωθούμε μετά από χρόνια.
  • Εκτός αυτών,  προσελκύστηκαν  και  διοργανώθηκαν 3 διεθνή συνέδρια στην Κεφαλονιά και ένα στην Ιθάκη με πολύ μεγαλη επιτυχία (2004, 2005, 2008), ενώ
  • έλαβαν χώρα πλήθος αστρονομικές βραδιές με οργανωμένες επισκέψεις μαθητικού κοινού (μετα των γονέων τους ) από Δημοτικά Σχολεία μέχρι και Λύκεια.
  • Φυσικά δεν παραμελήθηκε ο ερευνητικός χαρακτήρας του κέντρου και επιχειρήθηκε να αποκτηθούν κατάλληλα επιλεγμένες δυνατότητες πειραμάτων που συμπλήρωναν τα άλλα κέντρα της Ελλάδας αφού, ως γνωστόν, η έρευνα τροφοδοτεί διαρκώς την εκπαίδευση και επίσης διαρκώς την αναπροσανατολίζει.

Μέχρι τότε, εκ παραλλήλου, με συνεχή διαβήματα πρός την Νομαρχία εζητείτο κατα πρώτον η αύξηση της προβλεπόμενης στο ΦΕΚ 2005 τακτικής ετήσιας επιχορηγήσεως από 4.000 ευρώ σε 70.000 ευρώ κυρίως για να προσληφθεί ο ελάχιστος απαραίτητος αριθμός σταθερών εργαζομένων (5 άτομα). Η επιχορήγηση εγκρίθηκε κατα πλειοψηφία αμέσως πρίν την έναρξη του Νόμου ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ αλλά ουδέποτε ενεργοποιήθηκε). Κατά δεύτερον η ένταξη όλων των υπολειπομένων έργων (για την συντήρηση των κτιρίων, την διαφύλαξη του χαρακτήρα του κέντρου, την προστασία του εξοπλισμού και την εκπόνηση  των αναγκαίων υπολοίπων μελετών)  στους σχεδιασμούς του ΕΣΠΑ της ΠΙΝ. Μέχρι τότε επίσης, οποτεδήποτε εζητείτο ένταξη έργου, ελάμβανε την απάντηση πως δεν προβλέπεται  συμβατός άξονας στο παρόν ΕΣΠΑ  διότι δέν είναι στις προτεραιότητες της ΠΙΝ, και θα …φροντίσουμε στο επόμενο, στην επόμενη προγραμματική περίοδο). Ετσι τα απαραίτητα μικροέργα του ΕΥΔΟΞΟΣ εντασσόντουσαν μόνο στις καλένδες της ΠΙΝ με μόνη εξαίρεση το Γ΄ΚΠΣ εκεί όπου ήδη υπήρχε οριζόντια η ανα την Ελλάδα δράση «αναβάθμιση υφισταμένων ερευνητικών  υποδομών» οπότε ήταν αδύνατο να αποκρούσουν τέτοιες  προτάσεις.  Δυστυχώς η ΠΙΝ, παρά τις λεκτικές διαβεβαιώσεις στις σχετικές ημερίδες παρουσία κοινού, καμμία πρόβλεψη δεν εισήγαγε στον προγραμματισμό, κάτι που όμως έκανε, μυστηριωδώς, ακόμα και για ορισμένα απο τα πιό επιστημονικώς ευφάνταστα «έργα» στην Κέρκυρα  (για τα οποία  μάλιστα σήμερα εκ των υστέρων  γνωρίζουμε πως είχαν πενιχρά, ΜΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΙΜΑ ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΝΤΑ αποτελέσματα). Εκείνα ήταν προτεραιότητες «έξυπνης ανάπτυξης» και «πιλοτικά προγράμματα για να δούμε πως θα πάνε».

ΑΠΟ ΤΟ 2011 ΜΕΧΡΙ  2021 (10 έτη φθοράς)

Από το  2011 και ύστερα η κατάσταση άλλαξε άρδην. Η ΠΕΚ πέραν της θεσμικής διοικήσεως δια διορισμού Δ.Σ,  απαίτησε και πήρε και την καθημερινή «διαχείριση» και των δύο (κύριας και δορυφορικής) βάσεων του ΕΥΔΟΞΟΣ, διότι «έχει την ευθύνη» αφού στην ΠΙΝ «ανήκει» το Κέντρο. Ελαβε  τα κλειδιά του Ιδρύματος  για  «ελέγχει» και να διαφυλάττει. Για να μπούμε ελαμβάναμε άδεια στις ώρες εργασίας υπό την προυπόθεση πως ο  ορισθείς αρμόδιος στο Αργοστολι δέν ήταν ήδη σε άδεια και εάν είχε επιστρέψει ο προηγούμενος ως όφειλε εγκαίρως τα κλειδιά. Μπορεί αρχικά να άνοιξε βιβλίο καταγραφής εισερχομένων, όμως αυτό γρήγορα ατόνησε διολισθαίνοντας σε μία κατάσταση κατα την οποία η επιστημονική Βάση αντιμετωπίστηκε σάν την μάντρα οχημάτων του Κουτάβου, εδίδοντο κλειδιά σε κάθε ενδιαφερόμενο κατά τη κρίση της ΠΕΚ άσχετα εάν είχε ή όχι την έγκριση  του Δ.Σ/ΚΙΕ το οποίο ΔΣ μετά από λίγο καιρό διοικητικά αδρανοποιήθηκε και κατέληξε σε ένα διακοσμητικό όργανο το οποίο αντί να διαμορφώνει απλά επληροφορείτο ποιές είναι οι προαποφάσεις της ΠΕΚ/ΠΙΝ για το Αστρονομικό Κέντρο. Ετσι δέν άργησε η ώρα που δίνοντας τα κλειδιά από εδώ και από εκεί, σε σχετικούς και ασχέτους, φθάσαμε στο σημείο να αποσυνδεθούν οι συναγερμοί  (διότι υπήρχαν «πολιτικές διαμαρτυρίες» πως  οι σειρήνες τους συχνά ενοχλούσαν κοπάδια και κυνηγούς διώχνοντας θηράματα) να σταθμεύουν μέσα στο κέντρο χωματουργικά και εκχιονιστικά μηχανήματα, να εισέρχεται ο «φορέας Δρυμού» καταργώντας λουκέτα και αντικαθιστώντας τα με ακατάλληλα κατα το δοκούν, να μήν βρίσκονται τελευταία στιγμή τα κλειδιά ούτε σε επισκέψεις Περιφερειάρχη, και τελικά  να φεύγουν οι  «αδειοδοτημένοι επισκέπτες» της ΠΙΝ αφήνοντας την θύρα ανοιχτή ή και σπασμένη διότι δέν εγνώριζαν λεπτομέρειες χειρισμού της, ενώ οι υπάλληλοι δικαίως δυσφορούντες και απροθύμως έπρεπε να μετακινηθούν με υπηρεσιακά αυτοκίνητα μετά από μέρες στο βουνό για να αποκαταστήσουν τη «φύλαξη». Οπως είναι αναμενόμενο μετά από λίγο σταμάτησε και κάθε αποκατάσταση ζημιών ιδίως στους υαλοπίνακες και τα κτίρια από το ανεμόβροχο άρχισαν να ρημάζουν. Με τη θέα της συχνά παρατημένης ανοιχτής  πύλης, και τους σιγασμένους συναγερμούς, εκτιμώς πως δεν άργησαν να ενθαρρύνονται και να θρασύνονται  οι παρείσακτοι με ποιοτική σύνθεση από λαθροκτηνοτρόφους, λαθροκυνηγούς μέχρι και  συστηματικούς  ομαδικούς παραβιαστές της περιφράξεως για «σπόρ υπαίθρου» όπως  εικονικές πολεμικές μάχες paintball και κάθε είδους περίεργος ο οποίος παρά τις πινακίδες που υπήρχαν συλλαμβανόμενος εντός της περιφράξεως εδικαιολογείτο πως «μπήκα να ψάξω γιατί νόμιζα πως έχει εγκαταλειφθεί». Και φθάνουμε γυρω στο 2013 και ενώ θεωρητικά ο «φορέας δρυμού» έκανε καθημερινές περιπολίες και κατάγραφε κάθε ύποπτο αυτοκίνητο στην περιοχή έχοντας αποκοιμήσει το Δ.Σ του ΕΥΔΟΞΟΣ πως μιά που κινείται εκεί γύρω το προσέχει και το φυλάει, αποδείχθηκε πως ήταν παντελώς απών (τελικά έκπληκτοι μάθαμε πως είχαν από καιρό σταματήσει να περιφέρονται εκεί  γιατί δεν τους ανανέωναν τη σύμβαση). Κάτω από τη μύτη των ανύπαρκτων περιπόλων   οργανωμένοι  κυνηγοί μετάλλων φέρνουν φορτηγό εισβάλλουν στο Κέντρο, αρχικά ανιχνευτικά, διαλύοντας πρώτα τον εξοπλισμό του συστήματος εγκαίρου προειδοποιήσεως πυρκαιάς της βόρειας πλευράς του Δρυμού Αίνου που εγκαταστάθηκε (για ασφάλεια !) μέσα στον περιφραγμένο ΕΥΔΟΞΟ.  Αφού ανήκε στην ΠΕΚ και αξιοποιούσε τις δημιουργημένες  τηλεπικοινωνιακές υποδομές που προαναφέραμε κάνοντας οικονομία τελών ΟΤΕ,  ήταν ένα λόγος που ελπίζαμε, ως κοινόχρηστες, πως θα συντηρούνται. Βλέποντας πως δέν του ςπείραξε ούτε τους κυνήγησε κανείς στα σημεία εξόδου της Κεφαλονιάς, ξαναγύρισαν για τα υπόλοιπα μέταλλα και αποσπάσιμες συσκευές. Ενώ λοιπόν αναμέναμε πως η παρουσία μιάς επενδύσεως πυρασφάλειας που έκανε η ΠΕΚ για το Δρυμό με κόστος ούτε λίγο ούτε πολύ 600.000 ευρώ περίπου (δηλ . τα 2/3 του κόστους του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου του «Ε»,  για μιά θερμική κάμερα, μερικές οθόνες και ένα λογισμικό) θα ήταν αρκετή για να υπάρξει έστω καθυστερημένα μιά επείγουσα μέριμνα προστασίας της  επενδύσεως συμπαρασύροντας και το ΕΥΔΟΞΟΣ (που την φιλοξενούσε και που ήταν ουσιαστικά αλώβητο μέχρι τότε, άλλωστε γι αυτό προκρίθηκε η εντός του ΕΥΔΟΞΟΣ εγκατάσταση, διότι με τις κάμερες της πυρασφάλειας (και άλλες) ενεργές επί 24ώρου θα υπήρχε ΑΠΟΤΡΟΠΗ και αποθάρρυνση), έγινε το αντίθετο.  Καταργήθηκαν οι τηλεπικοινωνίες, άρα καταργήθηκαν οι κάμερες, οι εισβολείς ήταν πλέον αθέατοι, παρατήρησαν πως ουδείς περιπολεί από τον απόντα «φορέα», οπότε ανέλαβαν  ανενόχλητοι και απαρατήρητοι  το έργο της απόσπασης μετάλλων με δύο πολυήμερες επιχειρήσεις κατα τις οποίες κατέστρεψαν το υπόγειο ηλεκτροδοτικό δίκτυο, αποξήλωσαν χιλιόμετρα χαλκού αντικεραυνικής προστασίας.  Δυστυχώς οι εισβολές επαναλήφθηκαν και επόμενες περιόδους, κατέστρεψαν τότε τους χάλκινους κυματοδηγούς RF (που φαίνονται στην φωτογραφία  εν λειτουργία το 2001),  με αποκορύφωμα στις μέρες μας να επιχειρηθούν διαρρήξεις και στις θέσεις  των τηλεσκοπίων που μέχρι τότε τους είχαν ξεφύγει γιατί απαιτούσαν βαριά εργαλεία λόγω της  καλής σχετικά θωρακίσεως που υπήρχε σκοπίμως. Τώρα πλέον επιχειρούν  και εκεί, διότι δρώντας ανενόχλητοι και έχοντας μελετήσει την περιοχή (αφού μέχρι και φωτογραφίες και καταγραφές από drone δημοσιοποιούνται από τον καθένα παρείσακτο στα ΜΜΕ)

Ετσι φθάσαμε στο  παράδοξο να επιτυγχάνει ο προηγούμενος Περιφερειάρχης  Θ. Γαλιατσάτος (το 2015) να προβλεφθούν επιτέλους για πρώτη φορά  μερικές έστω ευκαιρίες/δυνατότητες  στο ΕΣΠΑ που τυπικά έληξε το 2020 (άν και όχι από εξασφαλισμένους πόρους ΠΙΝ του ΕΣΠΑ αλλά θεωρητικά, από τα τομεακά των υπουργείων και άλλων ταμείων) να προσπαθεί το ΚΙΕ-ΕΥΔΟΞΟΣ να παράσχει όλα τα στοιχεία για ένταξη έστω της επισκευής των κτιρίων, να ξεκινάνε νέες μελέτες, … αλλά να σταματάνε στην μέση από την ΠΕΚ (ως χαμηλή προτεραιότητα) διότι προέχουν άλλα έργα (αυτό συμβαίνει πλέον επί 20 σχεδόν έτη !).  Παράλληλα ούτε επικαιροποιούνται οι παλαιές, ούτε έστω εντάσσονται  όσες από αυτές δέν απαιτούν επικαιροποίηση και το γεγονός αυτό  σε συνδυασμό με την αποστέρηση της ετήσιας τακτικής επιχορηγήσεως (άν και εγκεκριμμένης ήδη επι 12 χρόνια) δηλαδή με την μή δημιουργία των 5 νέων θέσεων εργασίας ειδικών επιστημόνων  στην Κεφαλονιά, εκτρέπει την «τοπική πολιτική» σε μία ανεκδιήγητη στάση.  Αντί της άμεσης  άρσης των αιτιών που ζημίωσαν το περιφερειακό αυτό κέντρο, έστω καθυστερημένα ώστε να ορθοποδήσει ξανά,  δηλαδή της άρσης της μηδενικής χρηματοδοτήσεως,  της παράφορης καταλύσεως της ανεξαρτησίας του και της μή δημιουργίας λίγων αρχικά θέσεων εργασίας νεων επιστημόνων (φυσικών και μηχανικών) στην Κεφαλονιά ,  επιχειρείται να απαξιωθεί περαιτέρω το Κέντρο. Ετσι αναγνωρίζεται/ομολογείται απροκάλυπτα η αδυναμία της ΠΙΝ να το στηρίξει στοιχειωδώς παρά τις ληφθείσες στο ΠΣ αποφάσεις και καταφεύγουν στην εξής μεθόδευση:  είτε  να δοθεί για επιχειρηματική εκμετάλλευση ώστε η εκμίσθωση σε Ιδιωτικό Φορέα να φανεί σαν «αναβάθμιση/επένδυση» επί του ορεινού οικοπέδου και «σωτηρία» από την ίδια την τεχνητά προκληθείσα  εγκατάλειψη, είτε  να χάσει τη θεσμική του επιστημονική αυτοτέλεια, δηλαδή να το δωρίσουμε και να το «ξεφορτωθούμε». Ως φαινομενικά «εύκολη λύση» όχι όμως για να διορθωθούν  αλλά  για να  ξεχαστούν τοπικά οι ανωτέρω  αντιαναπτυξιακές ενδοκεφαλληνιακές  και γραφειοκρατικές αιτίες και αδυναμίες,  επιλέγουν να  …«εκχωρηθεί» χάρισμα σε άλλον φορέα  πρός ετεροδιοίκηση, ώστε οτιδήποτε κάνει αυτός, ακόμα και τον εκφυλισμό του σε  παραφθορά της επιστήμης πρός τουριστική κατανάλωση, να περιορίσει κάθε διανοιγόμενο επιστημονικό ορίζοντα επί του αντικειμένου του καί η δράση  να περιοριστεί στο να αυτοονομαστεί «δέουσα αξιοποίηση ενός δωρηθέντος για επιστημονικό σκοπό δημοσίου οικοπέδου μετά των επ αυτού οικημάτων και εναπομεινάντων εγκαταστάσεων». Βεβαίως επ’ αυτών υπάρχουν πλήθος διδάγματα.  Βλέπουμε λοιπόν λ.χ  πόσο πρόθυμα…μεταφέρθηκε στην Κεφαλονιά από την Θεσσαλονίκη το ΙΤΣΑΚ (ερευνητικό κέντρο αντισεισμικών κατασκευών), πόσα (..πάνω απο δύο) ερευνητικά «σεισμολογικά» κέντρα δημιουργήθηκαν εδώ,  πόσοι νέοι  ήρθαν και …εργάζονται σε αυτά, πόσα σεισμολογικά μουσεία εγκαταστάθηκαν,  πόσες σπουδαίες «εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης» τρέχουν υπέρ προβολής της Κεφαλονιάς, που βρίσκεται η  τεχνογνωσιακά εντελώς ακάλυπτη και κατεστραμένη  υποδομή των 600.000 περί  αυτομάτου επιτήρησης πυροπροστασίας του Δρυμού στην ΠΕΚ, που σκουριάζουν ή πόσο  και από ποιούς λειτουργούν οι ακριβοί μετρητές ραδονίου, ραδιενέργειας και ακτινοβολίας κεραιών κινητής τηλεφωνίας που προμηθεύτηκε η ΠΕΚ ως προτεραιότητα γύρω στο 2010, που χρησιμεύουν τώρα οι ψηφιακοί χάρτες ARCGIS που αγοράσαμε μαζί με τη θερμική κάμερα, οι κινητοί και ακίνητοι μετεωρολογικοί σταθμοί, ο πανάκριβος ηχητικός και εργαστηριακός εξοπλισμός με τον οποίο στηρίχθηκε μέσω ΕΣΠΑ το ΤΗΜΟ πρίν καταργηθεί από προσώπου Κεφαλονιάς  και τόσες άλλες άψυχες προμήθειες, τελείως άψυχες  χωρίς τους νέους ανθρώπους και εμπνευστές τους που δίνουν την επιστημονική ζωή.

Σημείο επίσης των καιρών είναι το ότι στις συσκέψεις/διαβούλευση φορέων της περιφέρειας για την διαμόρφωση του επομένου ΕΣΠΑ, από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, το ΚΙΕ δεν καλείται ούτε βρίσκεται πλέον κάν στον πίνακα αποδεκτών. Μετέχουν σχεδόν οι πάντες πλήν ΚΙΕ.

Μέχρι στιγμής (δηλ. εντός τελευταίων 2 ετών):  ο αντιπεριφερειάρχης Σ.Τραυλός επίσης μέλος Δ.Σ του ΚΙΕ επανέφερε το ηλεκτρικό ρεύμα που είχε κοπεί για 8 έτη μετά την αποξήλωση του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ισχύος στην δεύτερη εισβολή (ήτοι από το 2013 μέχρι πρότινος) έως και το ρολόι ΔΕΗ. Δυστυχώς εξακολουθεί να μήν  υπάρχει η αποξηλωμένη  ηλεκτρική εγκατάσταση για να ηλεκτροδοτηθεί οπότε οι συσκευές, σβηστές καταδικάστηκαν στην υγρασία, άνευ προβλεπόμενου κλιματισμού, σε ακραίες ορεινές συνθήκες επί 8 έτη.  Ισχύει επίσης πως αποκαταστάθηκαν μία φορά ακόμα οι καταστροφές στο συρματόπλεγμα της περίφραξης της δορυφορικής βάσης του Κέντρου με μέριμνα κ. Σ.Τραυλού. Ομως οι δράστες επανήλθαν και την κατέστρεψαν ξανά ανενόχλητοι ώστε η περίφραξη είναι σήμερα πάλι στο έλεος καταπατητών  κτηνοτροφίας και άλλων δραστών. Αίτημά μου να συγκληθεί κατεπείγον  Δ.Σ με αποκλειστικό θέμα την ασφάλεια του Κέντρου δέν έχει εδώ και μήνες απαντηθεί.

Κλείνω την πρώτη αυτή εισαγωγική παρέμβαση για την ύστατη προσπάθεια διασώσεως του ΚΙΕ «ΕΥΔΟΞΟΣ» 22 έτη μετά από την δημιουργία του και  16 έτη απόσταση από το ΦΕΚ θέσπισής του, όχι με την δέουσα αναφορά στην ιστορικότατη και μακρά  παράδοση της Κεφαλονιάς στα Γράμματα και τις Επιστήμες που οφείλουμε να μεταλαμπαδεύσουμε, αλλά με μιά επιγραμματική αναφορά:

Tο μόνα που χρειάζεται το ΚΙΕ-ΕΥΔΟΞΟΣ για να διασωθεί, να επαναλειτουργήσει, να ξεδιπλώσει τις δράσεις του και να συνεχίσει να αναπτύσσεται όπως έγινε στην πρώτη πενταετία από τη θέσπισή του, δεν είναι η εμπορευματοποίηση του ουρανού αλλά είναι:

  1. να επισκευασθούν έστω οι ζημιές της περιόδου 2011-2021 όταν η διοίκηση και η διαχείριση γινόταν από την ΠΕΚ αντί του ΚΙΕ. Ιδίως όσες είναι αποτέλεσμα των μεγάλων κενών ασφαλείας που έκτοτε δημιουργήθηκαν χωρίς υπαιτιότητα του ΚΙΕ. Να γίνουν άμεσα σωστικά έργα στα σπασμένα παράθυρα πρίν μπεί ο νέος χειμώνας και καταστρέψει περαιτέρω τον υπάρχοντα εξοπλισμό στο εσωτερικό κτιρίων και στεγάστρων.
  2. Να εφαρμοσθούν επιτέλους οι μή εφαρμοσμένες εγκρίσεις/αποφάσεις αποδώσεως του αστείου για τους προυπολογισμούς της ΠΙΝ ποσού των 70-90.000 ευρώ ετησίως και να ανοίξουν έτσι οι χρονίζουσες 5 νέες θέσεις εργασίας εμφυσώντας την ενδεδειγμένη ζωή, (όταν μόνο το Μουσείο Σκλάβου στο Αργοστόλι θα λαμβάνει επισήμως σύμφωνα με απόφαση δημοτικού συμβουλίου για συντήρηση του εκθεσιακού του χώρου 200.000 ευρώ ετησίως από το Δήμο)
  3. Να τηρείται το ΦΕΚ του Καταστατικού του ΚΙΕ-Εύδοξος το οποίο άλλοι τόποι στην Ελλάδα (ας μήν αναφερθούν ακόμα) πολύ θα ήθελαν να το έχουν θεσπισμένο, όπως το έχουμε εμείς. Αναφέρομαι στις εν εξελίξει δικές τους προσπάθειες και τις δυσκολίες να δημιουργήσουν τώρα κάτι παρόμοιο με αυτό που θεσμικά δημιούργησε το ΕΥΔΟΞΟΣ από τότε (2005) στην Κεφαλονιά και που το καταδικάσαμε εμείς οι ίδιοι γραφειοκρατικά και αυτοκαταστροφικά να παρακμάσει πρίν καλά καλά ακμάσει.

 

Πηγή

Back To Top