skip to Main Content
1

Τέλος στο βάρβαρο έθιμο της Σφαγής των Αμνών το Αγιο Πάσχα

Η λέξη Πάσχα, αραμαϊκά Pasha και εβραϊκά Paseh, σημαίνει πέρασμα. Το πέρασμα των Εβραίων από την Eρυθρά Θάλασσα στη Γη της Επαγγελίας και την απελευθέρωση τους από τα δεσμά της Αιγύπτου κατά την οποία χρειάστηκε να σφαγιάσουν τα αιγοπρόβατα τους για να βάψουν τις θύρες τους με το αίμα τους ως κώδικας για να μην τους πειράξουν οι Άγγελοι που θα κατέβαιναν για να τιμωρήσουν τους Αιγύπτιους πριν την αναχώρηση τους. Μεταγενέστερα, ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ από τους Χριστιανούς για να γιορτάσουν το Χριστιανικό Πάσχα, δηλαδή το πέρασμα του Μessiah, από τον θάνατο στην αιώνια ζωή θυσιάζοντας τα δύστυχα αυτά ζώα απλά για να συμβολίσουν τη θυσία του κατά Ιωάννη αποκαλούμενου Αμνού του Θεού (1:29), δηλαδή του Χριστού. Ο Ιωάννης, προφανώς, χρησιμοποιώντας αυτή τη μεταφορά, ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι ο Χριστός θα θυσιαζόταν σαν αμνός (αγνός, αθώος) για να αίρει τις αμαρτίες μας και να μας χαρίσει την αιώνια ζωή. Θυσιάστηκε, όμως, ο ίδιος. Δεν θυσίασε κανένα ζώο στη θέση του, ενώ αντιθέτως έλεγε ότι θέλει έλεος και αγάπη και όχι θυσίες: «…εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν…» (Κ.Δ. Ματθαίος Κεφ. 9.13 & 12.7), «…διότι ἐὰν θύσωσιν θυσίαν καὶ φάγωσιν κρέα κύριος οὐ προσδέξεται αὐτά νῦν μνησθήσεται τὰς ἀδικίας αὐτῶν…» (Ωσηέ 8:13), «Δεν πρέπουν σε χριστιανούς θυσίες μετά τη Θυσία του Χριστού» (Απόστολος Παύλος προς Εβραίους).

Αν ο ίδιος ο Χριστός δεν το προτρέπει, τότε πως συνδέθηκε η θυσία των αμνών με την Ανάσταση του Κυρίου και την Ημέρα Αγάπης; Θρησκοληψία του χειρίστου βαθμού υιοθετώντας βάρβαρο ειδωλολατρικό έθιμο βαρβάρων.

Εκατοντάδες χιλιάδες αμνοερίφια σφάζονται κάθε χρόνο για αυτή την ημέρα του Πάσχα. Έως και δύο εκατομμύρια σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Τα αρνιά προς σφαγή στοιβάζονται κατά εκατοντάδες σε φορτηγά για να ταξιδέψουν στον τόπο του θανάτου τους σε συνθήκες ασφυκτικού συνωστισμού, χωρίς νερό και φαγητό επί ώρες. Αυτό τους προκαλεί στρες και πανικό, ενώ πολλά από αυτά πεθαίνουν πριν φτάσουν στον προορισμό τους. Τα υπόλοιπα οδηγούνται με κλωτσιές και σπρωξιές στον τόπο του θανάτου τους. Τα αρνιά, ως ζώα πράα και ήρεμα, δεν διαθέτουν κανένα φυσικό μηχανισμό για να μπορέσουν να αμυνθούν έναντι όλης αυτής της βαναυσότητας που υφίστανται. Το μόνο που μπορούν να κάνουν εκείνη την τραγική στιγμή που απολύουν τη ζωή τους, είναι να βελάσουν με όση δύναμη τους μένει… Περιμένουν στη μακριά ουρά τρομοκρατημένα και πανικόβλητα, οσμίζοντας την οσμή του θανάτου. Η κορτιζόλη τους (χημική ουσία που προκαλεί καρκίνο στον ανθρώπινο οργανισμό) εκτοξεύεται στα ύψη. Ένα-ένα κρεμιέται με δεμένα τα πίσω του πόδια, ενώ το κοφτερό μαχαίρι ξεσκίζει τη σάρκα τους. Το αίμα αναβλύζει και τα ζώα τινάζονται με σπασμούς μέχρι να χυθεί η σταγόνα εκείνη που θα τα παραδώσει στον θάνατο. Ο σφαγέας τα κατεβάζει από το τσιγκέλι και αρχίζει το γδάρσιμο, το ξεντέριασμα και το ξερίζωμα των εσωτερικών τους οργάνων.


Στις αγορές, οι κρεοπώλες μοστράρουν τα άψυχα και κακοπαθημένα κορμιά των αμνών και τα εντόσθιά τους, γνωρίζοντας ότι αυτό το θέαμα δεν προκαλεί καμία αισθητική ή ηθική δυσαρέσκεια, αφού άλλωστε το αγοραστικό κοινό είναι εθισμένο σε τέτοιου είδους θεάματα. 
Ακόμα και στη μικρή οθόνη «παρελαύνουν» τα κρεμασμένα από τα τσιγκέλια πτώματα των σφαγιασμένων ζώων με τα τηλεοπτικά πάνελ ειδήσεων να αγωνιούν για του φτωχού το αρνί, ενώ κακόγουστες διαφημίσεις προβάλλουν σε γκρο πλαν τον γδαρμένο, κακοπαθημένο και σουβλισμένο αμνό. Όλη η παραπάνω βαρβαρότητα φτάνει στο αποκορύφωμά της με το σούβλισμα του δύστυχου ζώου. Ο θάνατος δια του διοβελισμού (οθωμανική πρακτική) προοριζόταν για ειδεχθείς κακούργους ή για όσους αντιστέκονταν στην κρατική εξουσία. Η μέθοδος του παλουκώματος αποκαλύπτει τη σαδιστική πλευρά της εξουσίας η οποία σχετίζεται με τη γενετήσια, πατριαρχική ή φαλλοκρατική οθωμανική κυριαρχία. Η δε εικόνα, όμως, ενός ζώου στη σούβλα είναι από μόνη της βάρβαρη ακόμη και χωρίς να παραπέμπει στους παραπάνω συμβολισμούς.

Ύστερα από όλα τα παραπάνω, πιστεύουμε ότι γίνεται κατανοητό γιατί η γενοκτονία των αμνοεριφίων πρέπει να καταργηθεί την Αγία αυτή ημέρα της Ορθοδοξίας, εάν θέλουμε να μιλάμε ως σκεπτόμενη και εξελιγμένη κοινωνία για Χριστιανοσύνη και Αγάπη.

Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία &
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115 Ζωοφιλικών Σωματείων

Back To Top