Πλειστηριασμοί: Απ’ το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» στους… «στρατηγικούς κακοπληρωτές»

24 Μαρτίου 2018

Από τη συνέντευξη με τους 4 νέους πολιτικούς της Κεφαλονιάς δεν θα μπορούσε να λείπει το καυτό θέμα των πλειστηριασμών. Ένα θέμα που πολλοί ισχυρίζονται ότι ο χειρισμός του μπορεί να καθορίσει τον χρόνο των εκλογών ή ακόμα και την επόμενη κυβέρνηση. Ταυτόχρονα όμως και ένα πρόβλημα που επικρέμαται σαν βρόγχος πάνω από χιλιάδες οικογένειες.

Δείτε τι μας απάντησαν:

KN: Ας έρθουμε τώρα σε ένα καυτό θέμα των ημερών μας, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που μόλις ξεκίνησαν προκαλώντας και έντονες αντιδράσεις. Η δική σας θέση, πάνω σε ένα σύνθημα με πολιτικό αλλά και ουσιαστικό περιεχόμενο ποια είναι: «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»; Μόνο η πρώτη κατοικία; Κάποια άλλη άποψη;

Γιάννης (ΣΥΡΙΖΑ):

Η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Να προστατέψουμε την πρώτη κατοικία, αλλά όχι τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Υπάρχει και μεταξύ της τοπικής κοινωνίας… ξέρουμε νομίζω ο καθένας αρκετούς ανθρώπους που κατέχουν περιουσιακά στοιχεία και στρατηγικά αφήνουν τα δάνειά τους να «κοκκινίσουν». Αυτό, δεν το δέχομαι, γιατί το πληρώνω εγώ! Δέχομαι όμως απαραιτήτως να προστατευτεί ο απλός άνθρωπος που έχει ένα σπίτι.

KN: Πέρα από την πρώτη κατοικία; Ας πούμε ένα παράδειγμα: Μια τετραμελής οικογένειά έχει ένα σπίτι στο χωριό. Με το Νόμο Κατσέλη προστατεύεται μόνο το σπίτι που μένεις, κι όχι το εξοχικό σου. Και δεν αναφέρομαι π.χ. σε μία βίλα στο Ξυλόκαστρο αναφέρομαι σε ένα απλό σπίτι στο χωριό. Αυτό βάσει του νόμου δεν προστατεύεται. Η θέση σου ποια είναι;

Κοίταξε, ερχόμαστε στο τέλος ενός «σωλήνα» να μιλήσουμε γι’ αυτό που έβγαλε ο σωλήνας. Πώς φτάσαμε εκεί; Να δεχτώ ότι κάποιος κληρονόμησε ένα σπίτι απ’ τον παππού του, απ’ τη γιαγιά του…

ΚΝ: Να μιλήσουμε συγκεκριμένα για το παράδειγμα που είπαμε; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει μία μεγάλη κωλοτούμπα σ’ αυτό, έτσι;
Πάμε σε περιπτωσιολογία τώρα… Να σου πω για κάθε μία (περίπτωση) ξεχωριστά; Τι να σου πω;

Είναι μία περίπτωση που μπορεί να αφορά στο 20-30% των περιπτώσεων όμως. Δεν μιλάμε για στρατηγικούς κακοπληρωτές. Μια τετραμελής οικογένεια που έχει ένα σπίτι στο Παγκράτι κι ένα σπίτι στο χωριό. Αυτό δεν προστατεύεται από τον «νόμο Κατσέλη». Εσύ πιστεύεις ότι πρέπει να προστατευτεί αυτή η δεύτερη κατοικία;
Τώρα βάζεις μια οριζόντια περίπτωση που δεν μπορώ να στην απαντήσω. Γιατί μπορεί να είναι ένας που όντως ο άνθρωπος να έχει βρεθεί σ’ αυτή τη δεινή θέση. Δεν ξέρω, είναι χίλιες δυο περιπτώσεις…

KN: Έχει αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ την στρατηγική του σ’ αυτό το θέμα; Δεν διαφέρει το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» με αυτό που περιέγραψες εσύ τώρα;

Δεν νομίζω ότι όταν το λέγαμε αυτό, εννοούσαμε να προστατεύουμε τους «τζαμπατζήδες». Δε νομίζω ότι υπήρχε αυτό στο παρασκήνιο. Το λέω ξεκάθαρα αυτό.

ΚΝ: Δεν το διευκρινίσατε όμως, δεν βάλατε κανέναν αστερίσκο…
Το λέω ξεκάθαρα τώρα. Τι άλλο να πω;

Τάσος (ΠΑΣΟΚ):

( KN: Είναι και δικός σας ο Νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας)

Ας ξεκινήσουμε από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν για την διάθεσή τους να μην πληρώνουν. Από εκεί και πέρα η πρώτη κατοικία πρέπει να προστατευτεί, γι’ αυτό βγήκε και ο Νόμος, όμως υποπεριπτώσεις εκατομμυρίων ανθρώπων δεν μπορούν να εξετάζονται γενικά και η κάθε περίπτωση είναι μεμονωμένη. Γι’ αυτό ξεκινάμε από την πρώτη κατοικία που είναι η βάση. Εάν τώρα μπορούν κάποιες από τις υποπεριπτώσεις να μπουν στο Νόμο, ώστε να μπορέσει κάποιος που έχει πχ μια εξοχική κατοικία από κληρονομιά να μπει, να μην θίγεται δηλαδή κάποιο οικονομικό του συμφέρον και χωρίς να αποδεικνύεται πως είναι «κακοπληρωτής», τότε μπορούμε να το εξετάσουμε και αυτό.

Γιώργος (ΝΔ):

Δεν θα διαφοροποιηθώ ιδιαίτερα. Ο άνθρωπος που ενώ φτάσαμε το 2018 δεν έκανε την παραμικρή κίνηση να σηκώσει το τηλέφωνο για να σώσει το σπίτι του, κάπου… φταίει.

ΚΝ: Και την πρώτη κατοικία; Δηλαδή, έχω μόνο την πρώτη κατοικία μου και δεν «έχω σηκώσει το τηλέφωνο». Να την χάσω;

Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε πως η πρώτη κατοικία πρέπει να προστατευτεί. Και τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα είναι υψηλά. Το σπίτι σημαίνει πολλά πράγματα για τον Έλληνα. Από την άλλη μετά είναι και η ατομική ευθύνη. Δηλαδή, δεν μπορεί να έχουμε μια κρίση που ξεκίνησε το 2010, κι εσύ να «πήρες πρέφα» το 2018. Ακούω το επιχείρημα ότι έπεσε ο μισθός σε κάποιον στο μισό, δεν σκέφτηκε να πάει στην τράπεζα και να πει ότι δεν «βγαίνει», ότι δεν μπορεί να πάρει γάλα για τα παιδιά του;

ΚΝ: Αυτός ο «κάποιος» μπορεί να σου πει, ότι το πολιτικό σύστημα δεν με ενημέρωσε για το που «μπαίνω».
Ε, δεν μπορεί να στο πει. Υπήρξαν απανωτές ρυθμίσεις για το θέμα αυτό, υπήρχε ο «Νόμος Κατσέλη», δεν μπορεί να πει κάποιος ότι δεν ήξερε. Από εκεί και πέρα, μιλάμε για ανθρώπους που «συντεταγμένα» είπαν «δε πάω, φεύγω, γεια και… γαία πυρί μιχθύτω». Ε, αυτόν, εγώ, δεν μπορώ να τον λυπηθώ. Είναι υπεύθυνος της ζωής του. Τον άνθρωπο που έπαιρνε 1000 ευρώ και τώρα παίρνει 500 κι η τράπεζα ήταν ανένδοτη να του μειώσει την δόση, εκεί ναι βεβαίως και πρέπει να πιέσεις την τράπεζα ή το δημόσιο.

ΚΝ: Η δευτερεύουσα κατοικία, σύμφωνα με το παράδειγμα που είπαμε πριν;

Εγώ πολιτικά, λέω, την πρώτη κατοικία. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται. Κι είμαι καλόπιστος. Επαναλαμβάνω φτάσαμε το 2018 κι έρχεται το δημόσιο να εισπράξει, τι θα πει; Αν πράγματι είναι ζωτικό πρόβλημα για τον ίδιο, δεν το αφήνεις 8 χρόνια να σέρνεται. Δεν πήγε να πει στον τραπεζίτη, «δεν βγαίνω»; Αν αυτός ήταν σκληρός, να το δούμε. Και το δημόσιο είναι τόσο ανάλγητο; Υπάρχουν περιπτώσεις που ήταν, ναι, απαράδεκτο στον τρόπο που τους αντιμετωπίζει. Εκεί πρέπει να υπάρξει μια «ευκαμψία».

ΚΝ: Αν αύριο ήσουν σε μια κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, υπουργός Οικονομικών, θα τον σταμάταγες τον «Νόμο Κατσέλη;
Για μένα η πρώτη κατοικία είναι σημαντικό να προστατευτεί.

Σπύρος(ΚΚΕ):

Νομίζω πως κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει το «αστείο» με την ατομική ευθύνη. Γιατί δεν μπορείς να πεις για την ατομική ευθύνη του εκπλειστηριαζόμενου, όταν είχε το δάνειο, το οποίο είχε υπολογίσει με μισθούς 2005 και τώρα βρίσκεται με μισθούς 2019.

Ό,τι και αν έχει συμβεί, όσα τηλέφωνα κι αν τον έχουν πάρει, δεν έχει ατομική ευθύνη γι΄ αυτό. Δεν ζήτησε ο ίδιος να μειωθεί ο μισθός του, δεν ζήτησε ο ίδιος να αυξηθεί το κόστος ζωής, δεν ζήτησε να έρθει ο ΕΝΦΙΑ, δεν ζήτησε να έρθει ο φόρος κατανάλωσης, οπότε είναι γεγονός και το λέμε: κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, στα αλήθεια, σίγουρα όχι η πρώτη κατοικία. Και να σημειώσουμε εδώ, πως από το εκπλειστηρίασμα εάν πρόκειται για επιχείρηση, τίποτα δεν πάει για χρέη στον εργαζόμενο (σημειώσαμε στον Σπύρο ότι αυτό έχει αλλάξει).

Κι ακόμη, σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο, έγινε «ιδιώνυμο» αδίκημα η κινητοποίηση κατά των πλειστηριασμών. Μιλάμε για νόμο τύπου Βενιζέλου, (το ιδιώνυμο) που ποινικοποιούσε τότε την κομμουνιστική ιδεολογία, τώρα ποινικοποιούμε τη σκέψη για δράση ενάντια στους πλειστηριασμούς.

ΚΝ: Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αντιδρά έμπρακτα, παρά το νόμο αυτό;

Θα συνεχίσουμε, ναι, έμπρακτα, παρά τον νόμο. Έχουμε καλέσει σε αντίσταση κατά του νόμου αυτού, όχι μόνο το ΚΚΕ αλλά μια σειρά ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα κ.ο.κ. έχουν αρχίσει και παίρνουν μέτρα για την στιγμή που θα χρειαστεί. Θυμάστε στην Ισπανία, θυμάστε σκηνές που έμπαινε ο αστυνομικός, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησής και έβγαζε τις οικογένειες από την πρώτη τους κατοικία; Σε τελική ανάλυση μέχρι και η Ένωση Αστυνομικών υπαλλήλων έβγαλε ανακοίνωση «μην μας αναγκάσετε να πάμε σε σπίτι οικογενειών».

ΚΝ: Ναι, και η δική μας, εδώ της Κεφαλονιάς, έβγαλε. Αλλά ας ρωτήσουμε κάτι τελευταίο. Εσύ, θα υπερασπιζόσουν ένα οφειλέτη που πήρε την δεκαετία του 2000 διακοποδάνεια για διακοπές και ταξίδια και έφτασε σε ένα σημείο να μην μπορέσει να τα αποπληρώσει και να κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του;

Μιλάμε για έναν άνθρωπο που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του. Ναι, σίγουρα θα τον υπερασπιζόμουν. Ο,τι και να έχει κάνει. Αν τώρα «πάμε» σε ακραίες περιπτώσεις δανειοληπτών, αυτό πρέπει να το δεις πως έφτασε σε αυτές τις καταστάσεις, τι έγινε και πως. Αλλά ας μείνουμε στο κύριο. Δεν πρέπει να χάσει το σπίτι του για τα «διακοποδάνεια». Και τελικά γιατί η τράπεζα σου έδινε «διακοποδάνεια»;